TA ΠΤΩΜΑΤΑ ΧΡΗΖΟΥΝ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ......

Μένοντας εις τες Αθήνας.... και μάλιστα εις περιοχήν όπου όλο το ΕΣΥ είναι μαζεμένο πέριξ μου δηλαδή Ιπποκράτειο, Μαιευτήριο ΄Έλενας, Σπηλιοπούλιον, Κυανός Σταυρός ΈΧΩ ΕΞΟΙΚΕΙΩΘΕΊ ΜΕ ΤΟ ΠΤΏΜΑ... Φυσικά μόνο με τα πτώματα που δεν έχουν ακρωτηριασθεί κλπ...

Συζητώντας πριν ένα μήνα με συνάδελφο άνεργο έμαθα ότι το πάρεργο προς επιβίωση που κάνει είναι η ταφή και εκταφή νεκρών. Στην συνέλευση του σωματείου όπου είμαι εγγεγραμένος συζητώντας με τον φίλο Π... μου γεννήθηκε η ιδέα να γραφτεί το παρών θέμα...

Συζητώντας έμαθα τις νεώτερες εξελίξεις περί της εκταφής. Συγκεκριμένα εις την Ήπειρο όπου κάνει αυτό το μεροκάματο αλλά και πριν σε κοιμητήριο των Αθηνών μου μετέφερε τες εξής παρατηρήσεις του...

Περιττό να πω ότι είναι συνάδελφος προσεκτικότατος ευρυμαθής και διεισδυτικός. Δεν είναι ένας τυχαίος... Σπάνια η εκταφή πλέον είναι επιτυχής. Συγκεκριμένα τα πτώματα έχουν μουμοποιηθεί. Αυτά είναι τα περισσότερα. Λιγότερα αλλά όχι σπάνια είναι σε μορφή άλιωτη σαν, όπως μου είπε, σαπούνι. Η μυρωδιά είναι αφόρητη, μάσκες το προσωπικό δεν χρησιμοποιεί και φυσικά οι γαλότσες είναι σπάνιες....

Πριν δύο μήνες σε ιδιωτική κλινική πέριξ της οικίας μου μετά της συζύγου μου παρατηρήσαμε την αποκρουστική περιφορά πτώματος. Δηλαδή από το κλιμακοστάσιο ανάμεσα στους λέβητες, σωληνώσεις και στενότατος διαδρόμους περιέφεραν το πτώμα εντός λευκής σενδόνης... Τα πόδια είχαν αποκαλυφθεί και το πτώμα με μια μπασκετική κίνηση των δύο μεταφορέων τοποθετήθηκε εντός της κάσας η οποία ευρίσκετο επί του πεζοδρομίου..........!!!!!!!!!!!!!!


¨Ολα αυτά συν τις προσωπικές μου απόψεις οι οποίες από μικρός ήταν και είναι σταθερές με οδήγησαν σε πολλές σκέψεις...

1.- Τα πτώματα δεν ανήκουν καθ ολοκληρίαν εις τον θανόντα... Ανήκουν εις το συγγενικό περιβάλλον το οποίο οφείλει ΧΩΡΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ να ακολουθεί την ψυχική της εντολήν...

2,- Η καύσις των νεκρών, χωρίς την οστεο-αποδοχή αντιβαίνει κάθε έννοια κοινής παράδοσης. Δεν είμαι ενάντιος στην καύση αν είναι όμως σε σιγανή φωτιά, ούτως ώστε να παραλαμβάνουν οι συγγενείς τα οστά, να πλένονται και να αποθέτονται εις ΜΝΗΜΕΊΟ.... Κάθε άνθρωπος σε αυτή την περιοχή της γης ΑΠΑΙΤΕΊΤΕ για εύλογο διάστημα να έχει το μέρος όπου θα μνημονεύεται.... ΚΆΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΏΣΕΩΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΕΚΤΗΜΕΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ....

3,- Το πτώμα ορθά εις τες πόλεις παραλαμβάνονται από ειδικούς για λόγους ΚΑΘΑΡΙΌΤΗΤΑΣ και ιατρικής τάξεως. Αυτό όμως πρέπει να αλλάξει. Άνθρωποι και λαοί που δεν γνωρίζουν την διαδικασία της ζωής και του θανάτου ΕΙΝΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΛΑΟΙ  ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΟΒΙΣΜΈΝΟΙ..... και ρέπουν προς την υποδούλωση..... Γενιές ανθρώπων στις πόλεις δεν ξέρουν τα κοτόπουλα, τα γουρουνάκια και φυσικά δεν ξέρουν τα πτώματα δηλαδή το τέλος της ζωής.... και φυσικά την γέννα... Τελικά πως να μην υπάρχει αυτή η φοβία??

4,- Η κοινωνία δικαιούται να έχει μια ορισμένη ελευθερία στο συγγενικό πτώμα του αλλά ως ένα ορισμένο σημείο... Οφείλουμε να ΕΠΙΒΆΛΛΟΥΜΕ την έννοια της μνήμης με ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΌ ΜΝΗΜΑ στο οποίο θα υπάρχουν τα οστά ή έστω για τους φανατικούς η τέφρα...


5,- Επιλέγετε τα χωριά σας και ιδιαίτερα τα μικρότερα κοιμητήρια για να αισθάνεστε απόλυτα ταυτισμένοι με την φύση που εμπεριέχει τον θάνατο. Αποφύγετε τα μεγάλα κοιμητήρια των κέντρων αν μπορείτε....


Τελειώνοντας θα σας πω μια προσωπική ιστορία... Πόσο ωραία αισθάνθηκα που στον πατέρα μου έβγαλα από το μόριό του τον καθετήρα. Παρατήρησα την διαδικασία κρυώματος του πτώματος. Τον έγδυσα και τον έντυσα με το συνεργείο του γραφείου κηδειών... Πόσο πλήρης και ανθρώπινος ήμουν.... Και πόσα ανήμπορος και φοβισμένος και απόμακρος ήμουν με την μάνα μου που ούτε καν τόλμησα να ανοίξω το σεντόνι όπου ήταν σαβανωμένη... Γιατί κάποιος ανέλαβε με εργολαβία το έργο.... Και κάθε εργολαβία είναι ξένη προς εσένα....


ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΣ....