ARIS SAN ένας φάρος φιλίας, ένα δικό μας αστέρι στο ΙΣΡΑΗΛ....

Ψάχνοντας ΌΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΠΕΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ Aris San .... Mωρέ λέγω... τι σόι πράμα είναι δαύτο?
Και αφού άκουσα μερικά άσματα που εντάξει εμένα δεν είναι του γούστου μου... αλλά οκ δεν είναι θέμα εκστασιάστηκα από την ζωή του συγχωρεμένου όπως την δημοσιεύει το ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ.....

http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/03/aris-san.html









η απίστευτη ιστορία του ARIS SAN (στιγμιότυπα)
Ο Aris San (Καλαμάτα 19/1/1940-Βουδαπέστη 25/7/1992) υπήρξε Έλληνας. Υπήρξε ακόμη ο πιο διάσημος έλληνας τραγουδιστής στο Ισραήλ, στη δεκαετία του ’60 – χρόνια πριν ο Νταλάρας, η Γλυκερία και ο Καρράς αλώσουν τις πίστες του γλεντιού, στη μεσογειακή χώρα.

Υπήρξε επίσης ένας απίστευτα επιδραστικός καλλιτέχνης για την popular μουσική στο Ισραήλ, ενώ, όπως θα επιχειρήσω να δείξω, επηρέασε στο ίδιο μέγεθος το rock της δεύτερης πατρίδας του, και ίσως το ψυχεδελικό rock της Δυτικής Ακτής. Γνώρισε, φυσικά, επιτυχία όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά και στην Τουρκία, και στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή, και στις ΗΠΑ, την ώρα κατά την οποίαν στην Ελλάδα λοιδορήθηκε και λοιδορείται ακόμη. Εδώ, ηχογράφησε, βασικά, μόνο ένα LP, με την αρωγή του φίλου του Στέλιου Καζαντζίδη, πάνω σε στίχους Πυθαγόρα, στις αρχές του '70, ενώ έδωσε κι ένα live την 8/7/1972, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στα πλαίσια της 5ης Ολυμπιάδος Τραγουδιού. O αμερικανικός τίτλος του ήταν "Sounds of Love" [Ampis Records LS-151]. Είχε ηχογραφήσει όμως και πριν την κάνει για Τουρκία-Ισραήλ, στα τέλη των fifties.

Για μένα ο Aris San (το πραγματικό όνομα του οποίου κατά τον Καζαντζίδη ήταν Αριστείδης Σεϊζάνας ή Σαϊσανάς) ήταν ένας αυθεντικός ethnic καλλιτέχνης, καιρό πριν η ετικέτα καταστεί συνώνυμη του ευτελισμού της παράδοσης. Τηρουμένων των αναλογιών υπήρξε για τη μουσική της Ανατολής ότι ο Slim Gaillard για τη μουσική της Αμερικής. Ένας αυθεντικός διασκεδαστής, που δεν τον ενδιέφερε με ποιόν τρόπο θα παρουσιαζόταν ως συνεχιστής της παράδοσης, αλλά πώς, ανατρέποντάς την, θα δημιουργούσε κάτι νέο. Παραθέτω, εδώ, ένα απόσπασμα των λόγων του Simon Parnas (διακεκριμένος ισραηλίτης παραγωγός), όπως δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Ντέφι, τεύχος 19, 11-12/1995: «Γύρω στο ’60 ένα νέο παιδί, 17 χρονώ, ήρθε απ’ την Ελλάδα στο Ισραήλ ψάχνοντας για δουλειά. Ονομαζόταν Άρης Σαν και βρήκε δουλειά σ’ ένα μικρό ελληνικό κέντρο στη Χάιφα στο οποίο σύχναζαν μόνο Έλληνες Εβραίοι για ν’ ακούσουν μουσική. Αυτός ο Άρης Σαν, στην διάρκεια της δεκαετίας του ’60, έκανε μια επανάσταση… Ήρθε στο Ισραήλ, τραγούδησε όλες τις ελληνικές επιτυχίες του ’60 και πολλοί Ισραηλίτες άρχισαν ν’ ακούν τη μουσική του. Ξαφνικά τους άρεσε ο ήχος του μπουζουκιού, γιατί είναι πολύ γλυκός, πολύ μελωδικός. Ο Άρης Σαν έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα, αλλά τη χρησιμοποιούσε με τον τρόπο που παίζει κάποιος το μπουζούκι και ξαφνικά δημιούργησε έναν καινούριο ήχο, γιατί η ηλεκτρική κιθάρα τραβάει τους νέους. Ήταν η εποχή του Έλβις Πρίσλεϋ, του ροκ εν’ ρολ, των Σάντοους και του Κλιφ Ρίτσαρντ. Έπαιζε ελληνικά τραγούδια στην ηλεκτρική κιθάρα, σαν υποκατάστατο του μπουζουκιού και δημιούργησε ένα καινούριο στυλ κι έναν καινούριο ήχο.(…). Ο Άρης Σαν ήταν ένας πρωτοπόρος…(…)».


Για διαφόρους λόγους υπήρξε σημαντικός ο Aris San. Κατ' αρχάς, γιατί ήταν εξαιρετικός κιθαρίστας. Ακόμη, γιατί γνώριζε πώς να «τραβάει» τα κομμάτια του, όπως π.χ. το “Boumpam” και το “Paploma” από το LP “Boumpam, Hit Parade” [A.Z.R.LP.81-81, mid sixties και νωρίτερα] ή το «Δεν καταλαβαίνω τίποτα» του Κοινούση από το “Record Seven” [CBS S 65990, 1974] ή το «Τεφαρίκι» του Μενιδιάτη από το “Dam-Dam” [CBS S 65250, 1972], δημιουργώντας μία μορφή ψυχεδελισμού, η αξία του οποίου φάνηκε όχι μόνο στα δικά του θέματα, αλλά ακόμη και σ’ εκείνα των Churchill’s, του κορυφαίου ροκ γκρουπ που βγήκε ποτέ στο Ισραήλ, στα χρόνια του ’60 (οι διπλοπενιές των Churchill's και αργότερα των Jericho έχουν στον Aris San την αρχή τους). Προσωπικώς, λέω ότι ανακαλύπτω τον Aris San ακόμη και στους Αμερικανούς Kaleidoscope (υποπτεύομαι πως κάποιοι απ’ αυτούς ίσως να τον γνώριζαν - ok, γνώριζαν και τους έλληνες μπουζουξήδες της Αμερικής), οι οποίοι έπαιζαν καθαρό oriental rock, ενώ διατηρώ επιφυλάξεις όσον αφορά στο ποιος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά δίχορδο σόλο στην ηλεκτρική κιθάρα. Δηλαδή είμαι σίγουρος πως ήταν ο Aris San. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, ο Aris San είχε προηγηθεί του Dick Dale, ο οποίος το πρωτοέπραξε στη Δύση το 1962, ηχογραφώντας τη "Misirlou" του και σφραγίζοντας το surf.

Η ζωή του Aris San είναι σαν ταινία… Και όντως, γυρίστηκε αυτή πέρυσι στο Ισραήλ από τους Dani Dotan και Dalia Mevorach, υπό τον τίτλο “The Mystery of Aris San”… Το μυστήριο; Για ποιο ακριβώς μυστήριο συζητάμε… Ας πω εν ολίγοις, λοιπόν, πως ο Aris San υπήρξε το χαϊδεμένο παιδί της ισραηλινής show-biz στα sixties, ένας δεδηλωμένος σιωνιστής, τραγούδησε εξάλλου “ANI TZIONI” δηλ. "είμαι σιωνιστής" - το τραγούδι υπάρχει στο LP "Hits in Hebrew" [CBS S 81096] -, ο οποίος απέκτησε και την υπηκοότητα (παρότι Έλληνας), κατόπιν παρεμβάσεως του φίλου του στρατηγού Moshe Dayan. (Μάλιστα, σε ουκ ολίγες φωτογραφίες του ποζάρει αγκαλιά με ισραηλινούς φαντάρους). Όργανο της σιωνιστικής προπαγάνδας λοιπόν; Τον χρησιμοποίησαν και τους χρησιμοποίησε. Αντιλαμβάνεστε πως γίνονται αυτά τα πράγματα...Aliza Azikri και Aris San - από το backcover του LP τής Azikri "With Aris San and His Orchestra" [CBS 62899] του 1967
Μνημειώδες θα μείνει το ειδύλλιό του με την τραγουδίστρια Aliza Azikri στα μέσα των sixties, στο οποίο θα εισχωρήσουν και κάποιες παραφυάδες κατασκοπίας (διάβασα κάπου πως κατηγορήθηκε ότι είχε κρυμμένη κάμερα στο σκάφος της κιθάρας του και πως φωτογράφιζε απαγορευμένες περιοχές! – απίστευτα πράγματα). Φαίνεται, λοιπόν, πως το κλίμα είχε αρχίσει να μην τον σηκώνει στο Ισραήλ, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τελικώς τη χώρα, φθάνοντας στην Αμερική στα τέλη των sixties, και ανοίγοντας τον Οκτώβριο του ’71 (μάλλον), στο Manhattan, το κλαμπ Sirocco, το οποίο γρήγορα θα αναδειχθεί σε «ναό» της… μπουρζουαζίας. Στους θαμώνες του μπορούσε να δει κανείς από τον Anthony Quinn και τον Telly Savalas, μέχρι τη Μελίνα Μερκούρη, τον Harry Belafonte, αλλά και τον αρχιμαφιόζο Joe Gallo, με την "οικογένειά" του.

Ο Gallo (για τον οποίον ο Bob Dylan έγραψε το “Joey” στο “Desire”) κόλλησε με τον Aris San, σπρώχνοντάς τον προς την κόκα. Με τα λίγα με τα λιγότερα ο Έλληνας θα ανακατευτεί με τα… πίτουρα και θα τον φαν οι κότες. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται (τώρα, ως φιλαράκι του Gallo, ως κάτοχος ναρκωτικών – δεν είμαι απολύτως σίγουρος) μπαίνει στη φυλακή, για να βγει από ’κει άλλος άνθρωπος. Μάλλον, χαμένος άνθρωπος… Η ζωή του είχε στραβώσει. To FBI τον παρακολουθούσε ως πράκτορα και ο ίδιος με ποιον τρόπο, δεν γνωρίζω ακριβώς – είπαμε «μυστήριο» – φαίνεται να καταλήγει κάποια στιγμή στη Βουδαπέστη(!), όπου προσπαθεί να ξεκινήσει μία καινούρια καριέρα. Μάταια όμως, αφού, όπως διάβασα στο rebetiko forum, θα του την πέσουν κι εκεί κακοποιοί (ποτέ δεν κάθισε καλά), σπάζοντάς του τα χέρια. Με κλωνισμένη υγεία και, προφανώς, ψυχολογία, ο Aris San θα πεθάνει από καρδιακή προσβολή, λίγο αργότερα (πόσο αργότερα;), στα 52 του χρόνια, αφήνοντας ως παρακαταθήκη την αθάνατη πενιά του. Φυσικά, κάποιοι, ακούγοντας σήμερα τις εκδοχές του μπορεί να μιλήσουν για «εκτελέσεις στα τρία μέτρα» (Γιώργος Ε. Παπαδάκης, Δίφωνο τ.24, 9/1997), όμως είναι παντελώς λάθος να κρίνει κάποιος τον Aris San, με τα μέτρα που θα κρίνει τον Διονυσίου π.χ. ή τον Γαβαλά, αγνοώντας όλο το πλαίσιο που ανέπτυξα πιο πριν (και είναι κι άλλο)......









Oυφ ψάξτε και σεις ωρέ...

Κράτα γερά στο όνειρό μας...

ΣΚΕΨΗ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ.... ΠΟΝΤΙΚΙΣΙΑ ΠΡΟΝΟΗΤΗΚΟΤΗΤΑ...


Όλα σκοτείνιασαν, σαν τον χειμώνα που 'φυγε,
ξυπνάς και τα κάγκελα υψώθηκαν.
Τα χρόνια της ανεμελιάς έφυγαν, η εφηβεία τέλεψε.
Τώρα οι μαύρες σκιές κυριεύουν την πόλη.
Ξανά, θα βρεθούμε στα καπηλειά στα κρυφά σχολειά,
συνωμοτώντας για το όνειρο που τα αγγίξαμε και σκόλασε.
Τώρα αυτοί οι μαυροφορεμένοι, οι ερχόμενοι από τα Λονδίνα και τα πανεπιστήμια,
ξαναγράφουν το μέλλον μας.
Ύψωσαν τείχη θεόρατα, σκιές αναπτύσσονται παρακολουθώντας, κάθε πτυχή, του είναι μας.
Σκιές, κυκλώνουν την κάθε μας στιγμή.
Η ελπίδα τέλεψε. Το αύριο στα αναλόγια, στον γυναικωνίτη θα θεριέψει.
Εκεί θα σου δώσω το μυστικό χαρτί, το κεκριμένο σύμβολο, το μυστικό.
Αγάπη μου, σκότος έρεβος και ίσως θυσία στο μέλλον.
Καημένη άνοιξη, γεμάτη κρύο και φοβικά σύνδρομα.
Κυριευμένες πόλεις από ξένους, άρπαγες πειρατές.
Ξανά το έθνος, στις μαύρες χήρες....
Κράτα το χέρι του διπλανού σου, να πάρεις θάρρος
οι πιστολέρο στα μπαλκόνια σε στοχοποιούν.
Κράτα γερά το χέρι του διπλανού και στάσου εμπρός στα τουφέκια τους.
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΣΑΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ.
Πέσε χάμω και σχεδίασε, το μέλλον.
Κράτα γερά για το παιδί, που ήλθε αθώο....

H EΛΛΑΣ ΚΟΙΤΙΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.... ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

Πολλές φορές διάφοροι .... περίεργοι.... και ιταμοί σιχτιρίζουν την Ελλάδα ποικιλοτρόπως
Όμως, σύμφωνα με τον εξάδελφό μου Λ.Φ. που κατοικεί χρόνια εις τας ΗΠΑ, ως καθηγητής πανεπιστημίου αρχαιολογίας... η ΕΛΛΑΣ, έχει ψάξει από αρχαιοτάτων χρόνων ένα σαφή πλάνο, διάχυσης των Ελλήνων εις τα πέρατα του κόσμου.
Δεν είναι ότι οι ΙΝΔΙΑΝΟΙ οι ΤΟΥΡΚΟΙ οι ΙΤΑΛΟΙ οι ΑΦΓΑΝΟΙ οι ΠΕΤΣΕΝΕΓΚΟΙ είναι αρχαιοελληνικά φύλα...
Είναι που αν .... λέω αν μου επιτρέπεται να ψελλίσω μια μικρή μόνο λεπτομέρεια.... φευ δεν μπορώ όμως δεσμευόμενος υπό όρκου ΑΊΜΑΤΟΣ και τιμής... Είναι λοιπόν που πολλές αποδείξεις, από ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ κείμενα το αποδεικνύουν...

Π.χ. Μια μικρή κουφάλα σε ένα αιωνόβιο δέντρο της Ελληνικής νήσου Σ..... όπου από εκεί οδηγούμαστε στον κάτω κόσμο τον ΕΠΑΛΛΗΛΟ φλοιό της γης... αναφέρει ρητά ότι το 1935 προ χριστού.... έφυγαν ζευγάρια ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ με στόχο ένα.... ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΗ όχι στρατιωτικά αλλά να δημιουργήσουν ΠΥΡΗΝΕΣ και ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΒΑΣΗΣ έως το μαξιμουμ ακτίδες αρχαιοελληνικής πίστης... Αμέ...

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΠΡΩΤΗ...

το γνωστό blog http://exodoskafkara.blogspot.com/2011/09/blog-post_10.html αναφέρει...

"Έλληνες και Ινδιάνοι
Κάποια στιγμή σε μια σύγκρουση μεταξύ Ινδιάνων και Λευκών ένας Ινδιάνος αρπάζει από τα μαλλιά ένα Λευκό για να του πάρει το σκάλπ και εκείνος φωνάζει έντρομος στα ελληνικά "Παναγιά μου". Ο Ινδιάνος τον ακούει έκπληκτος και τον αγκαλιάζει κλαίγοντας: "Πατριώτης είσαι και συ ρε; Θα σε σκότωνα"

"
Τέτοιες ιστορίες φαίνεται να έχουν αληθινή βάση, αφού όντως έχουν αναφερθεί και μεταξύ των Ινδιάνων άνθρωποι που είχαν ελληνική καταγωγή ή παιδεία και μίλαγαν ελληνικά, όπως ο τρομερός Σελίμ, με την ελληνορθόδοξη κωνσταντινουπολίτικη παιδεία, που έζησε ως Ινδιάνος μεταξύ των ιθαγενών της Βιρτζίνια"

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Μια φορά που έγραφα στο κομπιούτερ μου άκουσα ένα τοκ τοκ... Γυρνάω και κάτω δεξιά 3 ίντσες πάνω από το κάτω της οθόνης βγήκε ένας τύπος μέσα από ένα ιγκλού και μου λέει σε άπταιστα ελληνικά... "Είμαι εσκιμόησα και θέλω να κάνω έρωτα με σένα ΈΛΛΗΝΑ τώρα γιατί έχουν συνάχι οι 55 Έλληνες στο χωριό μου"
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο έκλαιγα για δύο μήνες... ΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ κολλητάρι από παλαιά που ξόμεινε το μανάρι εκεί ψηλά...

ΑΠΟΔΕΙΞΗ 857,5

http://www.greektube.org/content/view/24612/2/

εν τω μεταξύ από την επιτροπή ΕΠΑΝΕΝΩΣΕΩΣ των πυρήνων γυρνάει ένας τύπος ... δεν θα το πω αλμπάνης αλλά κάπως ύποπτος αιρετικής διαδρομής.... όστις...
αυτοί είναι χριστιανοί που πήγαν να κάνουν άλλη διάδωση ... δεν είναι ίδιοι με τους δικούς μου αυτούς δηλαδή με τις κουφάλες...
Μια ελληνική σημαία έσωσε πριν από 130 χρόνια επτά Έλληνες και τις οικογένειές τους, στον Πόλεμο του Ειρηνικού, μεταξύ Περού και Χιλής.

Ήταν το 1880, όταν Χιλιανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό Σαν Αντρές, ένα ψαροχώρι του Περού. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι στρατιώτες σκότωναν τους κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και επτά έλληνες ναυτικοί που βρέθηκαν τυχαία στο Σαν Αντρές, κοντά στο Πίσκο, το 1870 και αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Για να σωθούν οι Έλληνες από τη σφαγή, ύψωσαν σε ένα σπίτι την ελληνική σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους και με αρκετούς περουβιανούς. Οι Χιλιανοί στρατιώτες δεν τους πείραξαν. Οι Έλληνες και οι οικογένειές τους γλίτωσαν την καταστροφή. Σήμερα οι απόγονοί τους είναι κάπου 600. Τα επίθετα Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωσταντίνου, είναι από τα πιο συνηθισμένα στο ψαροχώρι.

Εκατόν τριάντα χρόνια μετά η ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι. Η ελληνική κοινότητα της Λίμα μαζί με την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στο χωριό. Ο δήμαρχος έδωσε εντολή να υψωθούν στην πλατεία η περουβιανή και η ελληνική σημαία. Πολλοί από τους απόγονους των πρώτων Ελλήνων ήταν συγκινημένοι. "Οι Έλληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στη δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο μας" είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Χουάν Βεργάρα Μάτα.

Οι Έλληνες του Σαν Αντρές είναι καθολικοί. Ο ιερέας του χωριού είναι ο Αλφόνσο Κομνηνός. "Όταν πέθαναν οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Μαζί με όλα αυτά χάθηκε και η Ορθοδοξία. Είμαστε πια Καθολικοί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Όμως πολλοί κρατάμε ακόμη πολλά έθιμα. Για αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα" δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πάτερ, ο οποίος είναι Έλληνας πέμπτης γενιάς.

Η θεία λειτουργία ήταν σύντομη και τελέστηκε στην παραλία, όπου έγινε και η κατάδυση του Τίμιου Σταυρού. Το ρόλο του ιερέα ανέλαβαν η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης και ο πάτερ Αλφόνσο. Οι λιγοστοί που μιλούν πια ελληνικά είχαν μοιράσει φωτοτυπίες με το απολυτίκιο των Θεοφανίων γραμμένο με ισπανικά γράμματα και έτσι συμμετείχαν όλοι στην ψαλμωδία. Ο ασημένιος σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε κλίμα συγκίνησης έψαλαν "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…".

Ένας πιτσιρικάς, έκτης γενιάς Έλληνας, βούτηξε στη θάλασσα και έφερε πίσω τον σταυρό.

"Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη η χαρά για μας να βλέπουμε την ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατάστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε" ανέφερε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Σαν Αντρές, Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας.

"Εκδηλώσεις όπως και η σημερινή είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία, μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας" είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης.


*Ο συνεργάτης του ΑΠΕ - ΜΠΕ, Δημήτρης Παρούσης, που εδώ και 1.379 μέρες πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου αναζητώντας "χαμένους" Ελληνες, βρίσκεται αυτές τις μέρες στην περιοχή και ερευνά την ιστορία των "χαμένων" Ελλήνων του Σαν Αντρές.

Περισσότερα για την περιπλάνησή του στον κόσμο μπορείτε να βρείτε στο www.godimitris.gr


τες πάντων... είτε εμείς είτε αυτοί οι χριστιανοί θα λύσουμε τις διαφορές μας... Ωστόσο για να φανταστείτε το μέγεθος του εισοδισμού στα κράτη δύο θα σας πω...

"Ελληνες υπουργοί στη Λϊμα; Κι όμως, πριν από ένα χρόνο υπουργός Εργασίας του Περού ήταν ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης, ελληνικής καταγωγής. Επίσης, η πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης στο Περού ήταν η Ανζέλικα Μπόκος Χερέδια, το 1989, επίσης ελληνικής καταγωγής, από την οικογένεια του ναυάρχου Μιαούλη"


να σας πω και άλλα?? Πριτς είμαστε ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ


ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

ΣΑΙΝ ΖΥΣΤ ο αρχάγγελος της επανάστασης

"ΣΑΙΝ-ΖΥΣΤ ο αρχάγγελος της επανάστασης."


Έπεσε στα χέρια μου ένα εκπληκτικό βιβλίο, του ΡΑΛΦ ΚΟΝΓΚΟΟΥΡΝΤ από τις εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ. Ένα βιβλίο με τις περισπωμένες, τις δασείες κλπ. Μπορείτε να το προμηθευτήτε από τις εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑ στην οδό Μαυρομιχάλη 18.
Το βιβλίο είναι σαν δονήσεις και εκρήξεις ηφαιστείου. Υπάρχει, ένας έντονος καλπασμός αισθήσεων, συναισθημάτων ορμής και αναμονής.
Πως θα ήταν διαφορετικά άλλωστε? Πως θα περιγραφόταν διαφορετικά" η σιδηρά χειρ" της Γαλλικής επαναστάσεως? Υπήρξε ο πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης ενάντια σε όλους τους εχθρούς της Γαλλικής επανάστασης. Ήταν το δεξί χέρι του Ροβεσπιέρου. Τον ακολούθησε στο πάνθεον των μεγάλων επαναστατών της ανθρωπότητας. Ήταν αυτός που ηγήθηκε, οργάνωσε πάλεψε με το σπαθί και το όπλο στις πρώτες γραμμές του τεράστιου πολεμικού μετώπου. Πάλεψε, δίκασε έκοψε κεφάλια στην γκιλοτίνα. Αγωνίστηκε με το επαναστατικό κόμμα των "Ορεινών Ιακωβίνων" αναδείχθηκε μέσα σε μια πενταετία, σαν ο δεύτερος απαραίτητος ηγέτης της επανάστασης.
Αυτό το βιβλίο, είναι απαραίτητο για κάθε νέο, παλαιό αγωνιστή του ανθρώπινου ιδεώδους Είναι απαραίτητο για αυτές τις στρατιές των ηρωικών αγωνιστών που δεν πείθονται για το κοινοβουλευτικό παζάρι. Που φλέγονται από την πυρκαγιά ενός άλλου κόσμου. Που ξέρουν ότι θα αψηφήσουν τον θάνατο εμπρός στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ενός νέου ανθρωπινότερου κόσμου....
Ο Σαιντ Ζυστ ήταν μέλος της επιτροπής σωτηρίας, δηλαδή της επιτροπής που ανέλαβε το καθήκον να στεριώσει την δημοκρατία. Ηγέτης της τρομοκρατίας ενάντια στους εχθρούς της επανάστασης, υπερασπιστής των αδυνάτων και των καταπιεσμένων
Δεν δείλιασε όταν, "Η Δημοκρατία βρισκόταν σε πόλεμο με την Αυστρία, την Πρωσία, την Αγγλία, τις Κάτω-Χώρες, την Ισπανία, τη Σαρδηνία. ... Οι βασιλικοί και οι Γιρονδίνοι είχαν πιάσει τα όπλα. Πιότερο από τα δύο τρίτα της χώρας είχαν ανοιχτά επαναστατήσει Οι περισσότερες από τις μεγάλες πόλεις Λυών, Μασσαλία, Μπορντώ, Νίμ είχαν ξεσηκωθεί. Η Τουλών και ο στόλος της Μεσογείου είχαν παραδοθεί στην Αγγλία......"

Ήταν τότε που προκήρυξε...


"Τούτο που συνιστά τη Δημοκρατία, είναι η καταστροφή όλων αυτών που της αντιστέκονται Έχετε να τιμωρήσετε όχι μονάχα τους προδότες, αλλά ακόμα και τους αδιάφορους. Έχετε να τιμωρήσετε τον καθένα που είναι παθητικός μέσα στη Δημοκρατία και δεν κάνεις τίποτα για αυτήν."

"Η κυβέρνηση είναι ένας κόσμος από χαρτιά. Η μακρολογία της αλληλογραφίας και οι διαταγές της κυβέρνησης είναι δείγμα της νωθρότητα της. Είναι αδύνατο να κυβερνήσεις χωρίς λακωνισμό".

Αυτός ήταν ο ηγέτης του όπλου της Δημοκρατίας. Ένας άνθρωπος που τα έβαλε επικεφαλής των μαζών με όλους, φίλους και εχθρούς. ΝΙΚΗΣΕ αλλά δολοφονήθηκε μαζί με τον Ροβεσπιέρο. Οι νέες γενιές θα μάθουν από το βιβλίο αυτό ότι οι επαναστάσεις κερδίζονται από τους επαναστάτες και οι ΘΕΡΜΙΔΟΡΙΑΝΟΙ πάντα παραμονεύουν για να τις καταπνίξουν...


Η ροή του βιβλίου είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. Σαν να ζεις τις μαγικές στιγμές του επαναστατημένο Γαλλικού λαού....


ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ....






Σηκωθείτε παιδιά της Πατρίδας
Η μέρα της δόξας έφθασε
Ενάντια της τυραννίας μας
Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε
Ακούστε τον ήχο στα λιβάδια
Το ουρλιαχτό αυτών των φοβερών στρατιωτών
Έρχονται ανάμεσά μας
Να κόψουν τους λαιμούς των γιων και των συζύγων σας.

Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Προελάστε, προελάστε
Αφήστε το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Ιερή αγάπη για την Πατρίδα
Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα.
Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία
Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου
Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη
να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη
Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου
Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας.

Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Προελάστε, προελάστε
Αφήστε το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Μπερδεμένα πράγματα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία ουφ...

Δεν αντέχω... Πάω να γίνω Δυτικός την μια στιγμή από θέση αρχής... και μπαίνει η χεσμένη η Ανατολή και μου αλλάζει τον αδόξαστο...

Δείτε τον κο Νίκο Μιχαηλίδη που ζει στην γείτονα... Σε μια συναυλία στην Άνκαρα... μίλια μακριά από τον Πόντο.... τραγουδά τα ρωμάικα ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ και πως από κάτω ο κόσμος τραγουδά... Τι σκατά ζωή... Άντε τώρα να βρεις άκρη...



Αυτός ο καλλιτέχνης με εντυπωσίασε... Δεν είμαι Πόντιος αλλά ένας αιώνιος άρρωστος του ψαξίματος... ανάμεσα στην στέρεα άποψή μου για την Δύση ΠΟΥ ΩΦΕΙΛΟΥΜΑΙ να ακολουθήσουμε αλλά αυτή η ανατολή μια ζωή με μπερδεύει... Πως ακόμα οι πολιτισμοί ΑΝΑΜΥΓΝΥΟΝΤΑΙ ενώ στην χεσμένη Δύση ΠΑΓΩΣΑΝ σχεδόν καθ¨ολοκληρίαν...

Ξανά μάλλον σε ιδιωτικό πάρτυ στην Άγκαρα



Ο υπέροχος Ekin uzunlar πάρα πολύ παιχνιδιάρης και καλός στην λύρα



Και ξάφνου πέφτω στο αναθεματισμένο αυτό βίντεο και παθαίνω ένα ντοβρουτζά... Ο Ματθαίος στην kadirga το 2010 ... Προσέξτε τον κόσμο πως συμμετάσχει ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ Η ΜΟΥΣΙΚΗ


Yusuf kemal άλλος ένας παιχνιδιάρης και γλυκύτατος οργανοπαίχτης...



Στο τέλος άφησα το καλό... Η μικρή κοινότητα 5000 νοματέων καλών Μουσουλμάνων που είναι σήμερα στον Πόντο και εξακολουθούν να μιλούν σχεδόν σαν τα αρχαία Ελληνικά... Αυτά...



Δεν θέλω πολλά μπερδέματα.... Φτάνουν αυτά που ζούμε...

Το απόλυτο γουρούνι ποιός είναι?

Τα αδιέξοδα που οδηγούν την εργατική τάξη οδηγούν στο δράμα που θα ακούσετε... Ένας απελπισμένος εργάτης πήγε να πάρει αυτά που δικαιούτε με απελπισμένο και λάθος τρόπο. Ωστόσο ένα δεν πρέπει να ξεχνάμε το ποιός είχε δίκαιο.
Η οργάνωση και η αλληλεγγύη είναι το παν... Οι ατομικές λύσεις οδηγούν στα ατομικά αδιέξοδα. Οι καπιταλιστές θα μας πάρουν την ζωή? Ας αντισταθούμε παλληκάρια...



Δύο θέματα... Η δημοσιογράφος... τι σκουπίδι είναι?? Ποιά μάνα γαμώτο την γέννησε?? Τι σόι παιδιά θα φέρει στην ζωή?? Για φαντάσου να κοιμάτε κανείς μαζί της με αυτό το άκαρδο ξύλο. Απαπα... Ο άλλος πάει να σώσει την παρτίδα αλλά είναι και αυτός μικρός...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΣΤΟΣΟ ΛΥΣΗ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ... ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ...
ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΑΡΩ. ΤΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΘΕΕ ΜΟΥ....

ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Αλλά και ο Βούλγαρος?? Αυτό όλο το σκυλολόι των άθλιων αντικομμουνιστών ανατολικοευρωπαίων, που είναι ταμάμ με τα αφεντικά... Το βίωσα και το βιώνω στο πετσί μου κάθε ημέρα. Θυμάμαι το 2008 που οι Ρουμάνοι απορούσαν ....!!!!!!! γιατί δεν κατέβηκαν τα τανκς.... Το βίωσα φέτος που όταν πήγα να ρωτήσω για το τι γίνετε εκεί στην χώρα τους ήταν υπέρ του κουβέρνου...

Τους σιχάθηκα.