ΟΣΜΗ ΜΠΟΧΑ ΟΣΜΗ ΕΛΠΙΔΑΣ...

Αν οσμίζεσε το θαλερό χέρι του τιμωρού εκδικητή,

που την φυσιογνωμία του αγγίζεις, στα όνειρά σου, τα βαθιά ξημερώματα...

Μην τρομάζεις τότε, που θα αληχτύσουν τα σκυλιά στους φλεγόμενους βάτους...

Αν, ωστόσο, ονειρεύεσε μια μαλακή ζωή, ένα κάτι από το λαμπερό παρελθόν,

σκέψου γρήγορα, να μετακομίσεις σε άλλη γη ... σ' άλλη πατρίδα.

Εδώ φυτρώνουν πάθη, όνειρα, αμφισβητήσεις, τέρατα με οκτώ δρεπανοφόρα άτια....

Εδώ που κλέβουμε για να επιβιώσουμε, στον έρωτα τον πλανεμένο, της ζωής,

εδώ μικρό μου πριγκηπόπουλο, ανάβει ο προβολεύς, της λήξεως της παραστάσεως..

Έμαθα, ότι τα γηρασμένα μυαλά της παγκόσμιας επανάστασης, έδωσαν εδώ ραντεβού...

Πες το ψέμματα... Κάτι θα δούνε...

Έμαθα, ότι οι τυπογράφοι δεν τυπώνουν, μανιφέστα και θούριους...

ψέμματα... τους τύπωσαν χρόνια πολλά, πριν και τώρα, ρεμβάζουν τις τετράχρωμες μηχανές...

ψέμματα, στην άνοιξη τούτη δεν λέω...

μόνο σαν φύγω κάποτε, θα έχω να λέω...


ΉΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ .....