Η επανεμφάνηση του Γ. Ρωμανού

Είναι αλήθεια ότι ξανά από χρόνια πολλά........... ξαναεμφανίζετε στην Πλάκα ο Γ. Ρωμανός.
Από έφηβος έψαχνα παντού για κασσέτες δίσκους (τα οποία εχάθηκαν στις πολλές μετακομίσεις....)
Είναι για μένα η ωραιότερη φωνή. Ο γλυκίτερος ερμηνευτής. Η προσωποποίηση της ελληνικής ψυχεδέλειας.
Ας θυμιθούμε ξανά μερικά άσματα..


Η πρώτη επανεμφάνησις μετά από 39 χρόνια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! στο ΖΟΟΜ.... είμαστε τόσο τυχεροί που σε ξαναακούμε κε Γιώργο..




ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ.... ΠΟΣΟ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ
>



Ένα μαγικό κομμάτι...




Το αγαπημένο μου τραγούδι .... θυμάμαι ξεκίνησα να τον ακούω κάποτε το 1977 νομίζω στην πρώτη μου εργασία ... Α ρε Μοναστηράκι ... πόσα παπούτσια χάλασα ψάχνοντας στοιχεία...




Μα αν αυτό δεν είναι ΎΜΝΟΣ" στην ψυχεδέλεια.....





Δύσκολο αντιεμπορικό .... ένα από αυτά που λέμε... τι πίνεις και δεν μας δίνεις...




ένα ακόμα σύγχρονο...




νιόνιος και γιώργος




ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΜΕ ΜΙΑ ΣΕΜΝΗ ΣΕΜΝΟΤΑΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ που μεγαλώσαμε με αυτό...
ξανά Νιόνιος και Γιώργος





Εάν η ξενιτειά δεν μας είχε φάει τον Γιώργο Ρωμανό... ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα...
Ίσως όμως η αύρα που μας ξαναφέρνει μετά από τόσα χρόνια.... θα μας ξαναφέρει την γλυκίτητα που χάσαμε...

ΜΙΑ ΜΠΟΜΠΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ?? το αδιέξοδο της ατομικής τρομοκρατίας...

Επιστρέφοντας από το γυμναστήριο μου είπε η μητέρα μου ότι μια βόμβα εξεράγη στην βουλή των "Ελλήνων".
Ειδα στην ΝΕΤ τις σκηνές και άκουσα τον ισχυρό κρότο της στην τηλεόραση.
Ακόμα μια φρενήτιδα, ένας σπασμός μιας επώδυνης ΠΕΡΙΟΔΟΥ που κυοφορείτε στην χώρα μας.
Οι τάξεις τα στρώματα οι πρωτοπορίες τους βρίσκονται σε μια φάση ΕΚΡΗΚΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΛΥΣΕΩΝ και όλους τους έχει καταλάβει μια τρομερή αγωνία εμπρός στις ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ που αργά ή γρήγορα θα ΕΚΚΙΝΗΣΟΥΝ.
Εκτός εάν οι εργαζόμενοι "αυτοκτονήσουν" απαμπολόντας δικαιόματα και θέσεις πολιτικές συσπειρωμένη πίσω από την αστική τάξη με στόχο αύριο... μεθαύριο .... όταν διάβολε τελέψει η κρίση να ξερογλύψει το κόκκαλο που θα τις πετάξουν τουρλώνοντας την πεινασμένη της κοιλιά... (στις ιμπεριαλιστικές χώρες σαν την Ελλάδα δεν είναι παράξενα τέτοια φαινόμενα...)
ΕΊΔΩΜΕΝ...
Εμπρός στις επώδυνες ΒΙΑΙΕΣ ταξικές συγκρούσεις που έρχονται κάθε ένας προετοιμάζετε ΌΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ... Οι Καπιταλιστές οι φασίστες (δες προσπάθεια πυρπώλησης Συναγωγής στα Χανιά...) οι αριστεροί οι συνδικαλιστές οι αναρχικοί και οι ατομικοί τρομοκράτες κάτω από διάφορες ονομασίες.
Ξεκινώ την ανάλυσή μου ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΌΤΙ ΌΛΑ ΤΟΥΤΑ ΕΙΝΑΙ "ΑΓΝΑ" και ότι δεν εμπλέκετε το κράτος οι μυστικές του υπηρεσίες διάφορες φράξιές του κλπ.... κλπ...
ΌΠΟΙΟΣ ΒΑΛΘΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΠΟΥΑΡΩ.... μαύρο αδιέξοδο θα τον φάει...
Το μπλογκ μου έχει ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ τις βόμβες τις νιτρογλυκερίνες κ.λ.π...
Σαν συνεισφορά έχω να θέσω υπ' όψιν σας το υπέροχο κείμενο του Λ. Τρότσκυ για την ατομική τρομοκρατία.
Εγώ σαν εργάτης ένα έχω να πω .... ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΖΟΡΟ ΝΤΑΒΑΔΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΟΥ....
ΑΝ ΜΙΑ ΜΠΟΜΠΑ ΑΡΚΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ή ΈΝΑ ΌΠΛΟ διακόσια χρόνια τώρα θα τους είχαν σαρώσει τους πλούσιους... Αμ δε....
ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ....
ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΤΑΒΑ ΖΟΡΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΜΑ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΤΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑ ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΣ


ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ "ΕΚΛΕΨΑ ΑΠΟ ΈΝΑ ΣΙΤΕ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΦΩΝΗ. Ευτυχώς γιατί θα έψαχνα σε βιβλία θα δακτυλογραφούσα.... Μεγάλη ευκολία το κλέψιμο.

Λέον Τρότσκι : Μαρξισμός και Τρομοκρατία
Γράφει ο/η Λέον Τρότσκι
03.11.09
Ο ταξικός εχθρός μας έχει τη συνήθεια να παραπονείται για την τρομοκρατία μας. Τι εννοούν μάλλον μ΄ αυτό είναι ασαφές. Πολύ θα ήθελαν να βάλουν αυτήν την ταμπέλα σε κάθε δραστηριότητα του προλεταριάτου ενάντια στα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αποκαλώντας την τρομοκρατία. Η απεργία για παράδειγμα, είναι στα δικά τους μυαλά, η πρωταρχική μέθοδος τρομοκρατίας. Η απειλή για απεργία, η οργάνωση μιας πικετοφορίας από απεργούς, το οικονομικό μποϋκοτάζ ενός σκληρού ιδιοκτήτη που συμπεριφέρεται στους εργαζόμενούς του σαν σε σκλάβους, το διώξιμο ενός προδότη έξω από τις γραμμές μας, όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη τα ονομάζουν τρομοκρατία. Αν η τρομοκρατία έχει τέτοια χαρακτηριστικά και ιδιότητες ώστε κάθε πράξη που έχει σαν σκοπό να προκαλέσει το φόβο ή τη ζημιά στον ταξικό εχθρό να ονομάζεται ως τρομοκρατική, τότε ολόκληρη η ταξική πάλη δεν είναι τίποτα άλλο παρά τρομοκρατία. Και τότε το μόνο ζήτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι το εάν οι αστοί πολιτικοί έχουν το δικαίωμα να εξαπολύουν την πλημμυρίδα της υποτιθέμενης ηθικής τους αγανάκτησης ενάντια στην προλεταριακή τρομοκρατία, όταν ολόκληρο το κρατικό εποικοδόμημα τους με τους νόμους του, την αστυνομία του και τον στρατό του δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα εποικοδόμημα καπιταλιστικής τρομοκρατίας.

Παρόλ' αυτά πρέπει να σημειώσουμε, ότι όταν μας προσάπτουν την κατηγορία της τρομοκρατίας, προσπαθούν - αν και όχι πάντα - να αποδώσουν σ' αυτή την λέξη ένα στενότερο και λιγότερο ασαφές νόημα. Η καταστροφή των μηχανών από τους εργάτες, για παράδειγμα, είναι τρομοκρατία με αυτή την αυστηρή έννοια της λέξης. Η δολοφονία ενός εργοδότη, η απειλή εμπρησμού ενός εργοστασίου ή η απειλή δολοφονίας του ιδιοκτήτη του, μια δολοφονική απόπειρα με το όπλο στο χέρι ενάντια σε έναν υπουργό - όλα αυτά είναι τρομοκρατικές ενέργειες με την πλήρη και αυθεντική έννοια του όρου. Ωστόσο, οποιοσδήποτε έχει την παραμικρή ιδέα για την αληθινή φύση της διεθνούς Σοσιαλδημοκρατίας θα πρέπει να γνωρίζει ότι αυτή πάντα αντιτάχθηκε σ΄ αυτού του είδους την τρομοκρατία και το έκανε αυτό με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο.

Γιατί;

"Τρομοκρατώντας" με την απειλή απεργίας, ή ακόμη και καθοδηγώντας μια απεργία, είναι κάτι που μόνο οι βιομηχανικοί εργάτες ή οι εργάτες γης μπορούν να κάνουν. Η κοινωνική σημασία μιας απεργίας στηρίζεται κατ΄ αρχήν, στο μέγεθος της επιχείρησης ή στον βιομηχανικό τομέα στον οποίο απευθύνεται και επηρεάζει και επιπλέον στον βαθμό στον οποίο οι συμμετέχοντες εργάτες είναι οργανωμένοι, πειθαρχημένοι και έτοιμοι για δράση. Αυτό είναι μια αρχή που ισχύει τόσο για μια οικονομική όσο και για μια πολιτική απεργία. Είναι μια μέθοδος αγώνα που προέρχεται άμεσα από τον παραγωγικό ρόλο του προλεταριάτου στη μοντέρνα κοινωνία.

Με απώτερο σκοπό την ανάπτυξή του, το καπιταλιστικό σύστημα χρειάζεται έναν μανδύα κοινοβουλευτισμού. Αλλά επειδή δεν μπορεί να απομονώσει το σύγχρονο προλεταριάτο σε ένα πολιτικό γκέτο, πρέπει αργά ή γρήγορα να επιτρέψει στους εργάτες να συμμετέχουν στον κοινοβουλευτικό αγώνα. Στις εκλογές ο μαζικός χαρακτήρας του προλεταριάτου και το επίπεδο της πολιτικής του ανάπτυξης - οι ικανότητές του που και πάλι καθορίζονται από τον κοινωνικό του ρόλο που όπως προείπαμε πάνω απ΄ όλα είναι ο παραγωγικός του ρόλος - εκφράζονται και εκεί. Οπως και στην περίπτωση της απεργίας, έτσι και στις εκλογές, η μέθοδος, ο στόχος και το αποτέλεσμα του αγώνα πάντα εξαρτώνται από τον κοινωνικό ρόλο και τη δύναμη του προλεταριάτου σαν τάξη.

Μόνο οι εργάτες μπορούν να καθοδηγήσουν μια απεργία. Οι μικροί χειρώνακτες τεχνίτες που καταστράφηκαν από τη βιομηχανική παραγωγή του εργοστασίου, οι αγρότες των οποίων το νερό των χωραφιών μολύνθηκε από τα εργοστάσια ή το λούμπεν προλεταριάτο που ψάχνει για λάφυρα ζητιανιάς, μπορούν να καταστρέψουν τις μηχανές, να βάλουν φωτιά στο εργοστάσιο ή να δολοφονήσουν τον ιδιοκτήτη του. Αλλά μόνο η συνειδητοποιημένη και οργανωμένη εργατική τάξη μπορεί να στείλει στις αίθουσες του κοινοβουλίου μια δυνατή εκπροσώπηση για να παλέψει για τα προλεταριακά συμφέροντα. Από την άλλη, αν θέλεις να δολοφονήσεις έναν επιφανή αξιωματούχο δεν χρειάζεται να έχεις οργανωμένες μάζες μαζί σου. Η συνταγή κατασκευής εκρηκτικών είναι εύκολα προσβάσιμη σ΄ όλους, και ένα όπλο Μπράουνιγκ μπορεί να αποκτηθεί οπουδήποτε. Στην πρώτη περίπτωση όμως θα είχαμε έναν κοινωνικό αγώνα του οποίου όμως οι μέθοδοι και οι σκοποί θα πήγαζαν αναγκαστικά από την ίδια τη φύση της προϋπάρχουσας κοινωνικής κατάστασης. Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε απλώς μια εντελώς μηχανική αντίδραση παρόμοια παντού - είτε στην Κίνα γίνει είτε στη Γαλλία - πολύ εκρηκτική ως προς την εξωτερική της μορφή (δολοφονία, έκρηξη βόμβας κτλ) αλλά εντελώς ακίνδυνη όσο αφορά την λειτουργία του κοινωνικού συστήματος.

Μια απεργία, ακόμη και στην πιο ασήμαντη εκδοχή της, έχει κοινωνικές επιπτώσεις: το δυνάμωμα της εργατικής αυτοπεποίθησης, την ανάπτυξη του συνδικαλισμού και όχι σπάνια και μια βελτίωση στους όρους παραγωγής. Η δολοφονία ενός ιδιοκτήτη εργοστασίου παράγει αποτελέσματα αποκλειστικά αστυνομικού ενδιαφέροντος ή και μια αλλαγή κληρονομική στην ιδιοκτησία χωρίς καμιά κοινωνική σημασία. To εάν μια τρομοκρατική ενέργεια, ακόμη και μια "επιτυχημένη", θα ρίξει την άρχουσα τάξη σε σύγχυση εξαρτάται από τις συγκεκριμένες πολιτικές συγκυρίες. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση η σύγχυση έχει μικρή διάρκεια. Το καπιταλιστικό κράτος δεν βασίζεται στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και δεν μπορεί να εκλείψει μαζί τους. Η τάξη που το κυβερνάει μπορεί πάντα να βρει νέους ανθρώπους, ο μηχανισμός παραμένει αλώβητος και συνεχίζει να λειτουργεί.

Αλλά η αποδιοργάνωση που προκαλείται στις τάξεις των εργατικών μαζών από μια τρομοκρατική ενέργεια είναι πολύ σοβαρότερη. Αν αρκεί απλώς να εξοπλίσεις έναν άνθρωπο με ένα πιστόλι με σκοπό να πετύχεις τον όποιο στόχο σου, τότε γιατί να κάνεις προσπάθειες ταξικού αγώνα; Αν μια δαχτυλήθρα μπαρουτόσκονης και ένας μικρός πυροσωλήνας αρκεί για να σκοτώσεις τον εχθρό σου, ποιος ο λόγος της ταξικής οργάνωσης; Αν αρκεί απλώς να τρομοκρατήσεις ένα υψηλά ιστάμενο αξιωματούχο με τον κρότο των εκρήξεων, ποιος ο λόγος να φτιάξεις κόμμα; Για ποιο λόγο να γίνουν συζητήσεις και θεωρητική ζύμωση, γιατί να συμμετέχεις σε εκλογές, αν μπορείς τόσο εύκολα να στοχεύσεις και να πετύχεις τους υπουργικούς θώκους από τον εξώστη του κοινοβουλίου; Στην δική μας λογική, η ατομική τρομοκρατία είναι απορριπτέα επειδή ακριβώς εκμηδενίζει το ρόλο των μαζών στην ίδια τους την αυτοσυνείδηση, τη συμφιλιώνει με την ίδια της την αδυναμία και στρέφει τα μάτια και τις ελπίδες της σ΄ έναν πιθανό μεγάλο μαχητή και απελευθερωτή που κάποια μέρα θα έρθει για να εκπληρώσει την αποστολή του.

Οι αναρχικοί προφήτες της "προπαγάνδας της πράξης" μπορούν να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν σχετικά με την ανυψωτική και ενεργητική επιρροή της τρομοκρατίας στις μάζες. Η θεωρητική ανάλυση και η πολιτική εμπειρία αποδεικνύουν το αντίθετο. Οσο περισσότερο "δραστική" είναι η τρομοκρατική ενέργεια, όσο μεγαλύτερος ο αντίκτυπός της, όσο περισσότερο επικεντρώνεται η προσοχή του κόσμου σ΄ αυτήν - τόσο περισσότερο μειώνεται το ενδιαφέρον των μαζών στην αυτοοργάνωση και αυτο-εκπαίδευσή τους. Αλλά κάποια στιγμή ο καπνός της έκρηξης διαλύεται, ο πανικός εξαφανίζεται, ο διάδοχος του δολοφονηθέντος υπουργού αναλαμβάνει το πόστο του, η ζωή κυλάει πάλι στις ράγες της και ο τροχός της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης συνεχίζει όπως και πριν να γυρνάει. Μόνο η αστυνομική καταπίεση γίνεται πιο κτηνώδης και δυναμική. Και σαν αποτέλεσμα στη θέση των καλών προθέσεων και ελπίδων και στον έντεχνα προκαλούμενο ενθουσιασμό, έρχεται η απογοήτευση και η απάθεια.

Οι προσπάθειες της Αντίδρασης να θέσουν ένα τέλος στις απεργίες και στο μαζικό εργατικό κίνημα γενικά έχουν πάντα και παντού αποτύχει. Η καπιταλιστική κοινωνία πάντα χρειάζεται ένα ικανό, δυναμικό και έξυπνο προλεταριάτο, γι΄ αυτό δεν μπορεί να το δένει χειροπόδαρα επί μακρόν. Από την άλλη μεριά το μόνο που καταφέρνει η αναρχική "προπαγάνδα της πράξης" είναι να δείχνει κάθε φορά ότι το κράτος είναι πιο δυνατό και τα μέσα της φυσικής καταστροφής του μηχανισμού καταπίεσης που διαθέτει είναι πιο ανθεκτικά από τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Εάν αυτό συμβαίνει τότε πώς θα προκύψει η επανάσταση; Δεν αρνείται την ύπαρξή της και δεν την καθιστά απίθανη αυτή η κατάσταση; Σε καμιά περίπτωση. Γιατί η επανάσταση δεν είναι το άθροισμα των μηχανικών της μέτρων. Η επανάσταση ξεδιπλώνεται μόνο όταν οξύνεται η ταξική πάλη και μπορεί να εξασφαλίσει τη νίκη της μόνο από τα όργανα πάλης που διαμορφώνει το προλεταριάτο. Η μαζική πολιτική απεργία, η ένοπλη εξέγερση, η κατάκτηση της κρατικής εξουσίας - όλα αυτά καθορίζονται από το βαθμό ανάπτυξης της παραγωγής, το συσχετισμό των ταξικών δυνάμεων, το ειδικό βάρος του προλεταριάτου και εντέλει από την κοινωνική συγκρότηση του ένοπλου στρατού καθώς αυτή η δύναμη θα είναι την ώρα της επανάστασης ο καθοριστικός παράγοντας που θα κρίνει την τύχη της κρατικής εξουσίας. Η Σοσιαλδημοκρατία είναι αρκετά ρεαλιστική για να μην αποφύγει την επανάσταση που αναπτύσσεται από την ίδια την παρούσα ιστορική κατάσταση. Το αντίθετο μάλιστα, κινείται με σκοπό να συναντήσει την επανάσταση, με τα μάτια ανοιχτά. Αλλά - σε αντίθεση με τους αναρχικούς και σε ευθεία αντιπαράθεση μαζί τους - η Σοσιαλδημοκρατία απορρίπτει όλες τις μεθόδους και τα μέσα που έχουν σαν στόχο τον τεχνητό εκβιασμό της κοινωνικής ανάπτυξης και την υποκατάσταση των χημικών αντιδράσεων που προκαλούνται από τον αναντικατάστατο επαναστατικό χαρακτήρα του προλεταριάτου.

Πριν αναχθεί στο επίπεδο μιας μεθοδικής πολιτικής πάλης, η τρομοκρατία κάνει την εμφάνισή της σαν μορφή ατομικής εκδίκησης. Αυτό συνέβη στη Ρωσία την κατεξοχήν χώρα που άνθισε η τρομοκρατία. Ήταν το μαστίγωμα των πολιτικών κρατούμενων αυτό που ώθησε την Βέρα Ζάσουλιτς να δώσει μια έκφραση στο γενικό κλίμα αγανάκτησης με τη δολοφονική απόπειρα κατά του στρατηγού Τρέποβ. Το παράδειγμά της βρήκε και άλλους μιμητές στους κύκλους της επαναστατικής διανόησης, που στερούνταν κάθε μαζική υποστήριξη. Αυτό που ξεκίνησε σαν πράξη απερίσκεπτης εκδίκησης αναπτύχθηκε σε ένα οργανωμένο σχέδιο μεταξύ 1879-81. Τα ξεσπάσματα των δολοφονικών ενεργειών των αναρχικών στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική πάντα συμβαίνουν μετά από κάποια ακρότητα που έχει κάνει η κυβέρνηση όπως τον πυροβολισμό κατά των απεργών ή την εκτέλεση των πολιτικών αντιφρονούντων. Το σημαντικότερο ψυχολογικό στήριγμα της τρομοκρατίας είναι πάντα το συναίσθημα της εκδίκησης με σκοπό να δοθεί μια απάντηση.

Δεν χρειάζεται να σημειώσουμε το ότι η Σοσιαλδημοκρατία δεν έχει τίποτα το κοινό με την αγοραία αντίληψη των ηθικολόγων, που σχολιάζουν μια τρομοκρατική ενέργεια, με δακρύβρεχτες διακηρύξεις για την "απόλυτη αξία" της ανθρώπινης ζωής. Αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε άλλες περιπτώσεις και στο όνομα άλλων - "απόλυτων αξιών" - όπως για παράδειγμα την τιμή του έθνους ή το πρεστίζ της μοναρχίας - είναι έτοιμοι να σπρώξουν εκατομμύρια ανθρώπους στην κόλαση του πολέμου. Σήμερα ο εθνικός τους ήρωας είναι ο υπουργός που δίνει διαταγές να αρχίσει πυρ κατά των άοπλων εργατών - στο όνομα της υπεράσπισης του ιερού δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας και αύριο, όταν το απελπισμένο χέρι ενός άνεργου εργάτη θα ακουμπήσει τη σκανδάλη ενός όπλου, θα αρχίσουν να λένε όλων των ειδών τις ανοησίες σχετικά με τον αποτροπιασμό τους για κάθε μορφή βίας απ΄ όπου κι αν προέρχεται. Ο,τι κι αν λένε οι ευνούχοι και οι φαρισαίοι της ηθικής, το αίσθημα της εκδίκησης έχει το δίκιο του. Κάνει την εργατική τάξη τη μεγαλύτερη ηθική δύναμη που δεν κοιτάει με αδιαφορία αυτά που συμβαίνουν σ΄ αυτόν τον καλύτερο από τους δυνατούς κόσμους. Δεν πρέπει να καταπραΰνουμε το ανικανοποίητο αίσθημα εκδίκησης που έχει το προλεταριάτο, αλλά αντίθετα να το τσιγκλάμε ξανά και ξανά, να το εμβαθύνουμε και να το κατευθύνουμε ενάντια στις αληθινές πηγές της κοινωνικής αδικίας και του απανθρωπισμού - αυτό είναι το καθήκον της Σοσιαλδημοκρατίας. Ας αντιτασσόμαστε στις τρομοκρατικές ενέργειες, αυτό γίνεται επειδή η ατομική εκδίκηση δεν μας ικανοποιεί. Ο λογαριασμός που έχουμε να ξοφλήσουμε με το καπιταλιστικό σύστημα είναι πολύ μεγάλος για να περιοριστεί σε κάποιον λειτουργό που ονομάζεται υπουργός. Το να μελετάμε και να κοιτάμε όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και όλες τις ύβρεις στις οποίες υποβάλλεται το ανθρώπινο σώμα και το πνεύμα, από τις διεστραμμένες λειτουργίες και εκφράσεις του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, με σκοπό να κατευθύνουμε όλες μας τις ενέργειες στη συλλογική πάλη ενάντια σ΄ αυτό το σύστημα - αυτός είναι ο σκοπός στον οποίο η φλεγόμενη επιθυμία μας για εκδίκηση μπορεί να βρει τη μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση.

Μετάφραση Γ.Χ.

ΕΠΤΑ ΝΕΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΟΠΤΩΝ ΑΠΟ ..... ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΕΣ

Στο in.gr σήμερα διάβασα ότι αυτοκίνητο στάθμευσε και δολοφόνησε επτά ανθρώπους στην Νότια Αίγυπτο που το μόνο αδίκημά τους είναι ότι είναι ΚΟΠΤΕΣ στο θρήσκευμα.
Εδώ φυσικά η Ισλαμολατρεία θα θάψει το γεγονός...
Κανείς δεν θα εξαγριωθεί...
Τι και αν οι Αιγύπτιοι αυτοί έχουν πολλά στοιχεία στην αρχαία γραφή τους με επιρεασμούς Ελληνικούς (όπως το μπλογκ μου έχει δημοσιεύσει..)
Εμείς εδώ μαζί με τα αφεντικά τους μικροεργολάβους και μεγαλοεργολάβους Έλληνες ΘΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΟΥΜΕ θα το καταπιούμε θα δηλώσουμε ότι είναι ακόμα ένα λάθος... περιστατικό.
Εγώ αν ήμουν Ελληνική κυβερνηση θα καλούσα τον πρέσβη και θα διαμαρτυρόμουν θα έδιωχνα κάθε εξτρεμιστικό φονταμελιστικό στοιχείο της Αιγυπτιακής κοινότητας ΑΝ ΥΠΗΡΧΕΙ (γιατί δεν ξέρω ειλικρινά) και θα το δημοσιουποιούσα.
Θα ένωνα την φωνή μου ή θα ξεκίναγα μια παγκόσμια καμπάνια υπεράσπισης της μειονότητας των ΚΟΠΤΩΝ.
Αλλά τι να κάνουν οι άθλιοι γρεκύλοι υπάλληλοι των φιλοισλαμιστών που συνεχίζουν αυτό το αμίμητο ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΑΡΙΚΙ...
Τι να περιμένεις αυτούς που με τους πετρελαιάδες είναι τάτσι μίτσι κότσι...
Υπάλληλοί τους είναι...
Και ας σφάζουν χριστιανούς και ας καίνε συναγωγές και ας δολοφωνούν τους παπικούς ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΘΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΑΝΑΤΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ ΚΑΘΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΕΒΡΑΙΚΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ
ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΚΑΘΕ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΕΧΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ...




να δείγματα προγκρόμ στις σύγχρονες χώρες τους...




Εγώ δεν ξέρω Αγκλικά μπορεί να κάνω λάθος αλλά μου φαίνετε να λένε τα βάσανά τους οι πτωχοί αυτοί χριστιανοί κόπτες


χτυπάνε τα σκυλιά γυναίκες μωρά τα πάντα. ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΠΟΥΡΓΚΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ



ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ ΑΝ ΜΙΑ ΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΤΕ ΟΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΣΑΣ ΚΟΒΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟ ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ. Δεν είναι όλοι τους ίδιοι αλλα ενάντια στους φανατικούς ΚΑΙ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΕΣ ΝΑ ΕΚΔΙΩΧΘΟΥΝ






ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ.....

Εννενήντα ένα χρόνια μετά...

Η μεγάλη εξέγερση του Γερμανικού προλεταριάτου τα θύματα του ζητούν ακόμα την δικαίωσή τους.
Σαν μια συμβολή στην μνήμη δημοσιεύω λίγα πράγματα για να θυμηθούμε να σκεφτούμε να ψάξουμε.
Ένα κείμενο κλεμμένο από το ίντερνετ από την μεγάλη επαναστάτρια ... ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ
Ο γράφων μακριά από το να κοιτά τις περιφεριακές εξεγέρσεις ανά τον κόσμο .... σαν εκστασιασμένος .... πιστεύει στην ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΙΣ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ. Κοιτά και σκέπτετε και τιμά τους ηρωικούς Γερμανούς αγωνιστές που ζούσαν και ζουν ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΟΤΕ... ΚΑΙ ΤΩΡΑ....
Στην Ευρώπη στην Αμερική στην Αυστραλία στην Ιαπωνία εκεί σμηλεύετε το μέλλον του κόσμου....





μια σημερινή μπόμπα δύναμης για να θυμόμαστε τα εκκατομύρια θύματα του βαναυσότερου συστήματος από καταβολής κόσμου




μια δόνηση με διαπερνά όταν είδα αυτό το βίντεο για τους ήρωες χιλιάδες τίμιους Γερμανούς εργάτες.
θυμάμαι πόσο νέος είχα συγκλονιστεί όταν είχα μάθει για χιλιάδες πρόσφυγες Γερμανούς που για να αποφύγουν τον Χιτλερισμό ... πήγαν στην ΕΣΣΔ του Στάλιν.... Και αυτός τους έστειλε πίσω στον Χίτελερ... Και άλλα πολλά που θα θυμηθούμε μαζί...

Τιμή και δόξα στους αφανείς Κομμουνιστές Αναρχικούς Σπαρτακιστές Καουτσικούς εργάτες που έπεσαν για το θρίαμβο της Γερμανικής επανάστασης...









Στο νυχτερινό άσυλο



της Ροζας Λουξεμπουργκ



Η γιορτινή ατμόσφαιρα που βασίλευε στην πρωτεύουσα του Ράιχ ταράχθηκε απότομα. Οι τρόφιμοι ενός δημοτικού νυχτερινού ασύλου έπεσαν θύματα μαζικής δηλητηρίασης: ο εμποροϋπάλληλος Γιόζεφ Γκάιχε, 21 ετών· ο εργάτης Καρλ Μέλχιορ, 47 ετών· ο Λουσιάν Στσυπτιερόβσκι, 65 ετών. Κάθε μέρα ο κατάλογος μεγάλωνε. Ο θάνατος τους βρήκε παντού: στο άσυλο, στη φυλακή, απλώς πεσμένους στον δρόμο ή κουβαριασμένους σε κάποια αποθήκη. Πριν προλάβουν οι κωδωνοκρουσίες να αναγγείλουν την είσοδο του νέου έτους, 150 άστεγοι ξεψυχούσαν, 70 είχαν ήδη εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο.

Ποια ήταν λοιπόν η αιτία αυτών των μαζικών δηλητηριάσεων; Επρόκειτο για επιδημία ή για δηλητηρίαση που προεκλήθη από την κατανάλωση χαλασμένων τροφών; Η αστυνομία έσπευσε να καθησυχάσει τους πολίτες: δεν επρόκειτο για μεταδοτική ασθένεια. Οι καθώς πρέπει άνθρωποι δεν διέτρεχαν ουδένα κίνδυνο. Αυτή η εκατόμβη δεν ξεπερνούσε τον κύκλο των "συνήθων τροφίμων του νυχτερινού ασύλου", χτυπούσε μόνον εκείνους που είχαν αγοράσει για τα Χριστούγεννα φτηνές παστές ρέγκες ή νοθευμένη ρακή. Αλλά από πού τις πήραν αυτοί οι άνθρωποι τις σάπιες ρέγκες; Τις είχαν αγοράσει από κάποιον παράνομο έμπορο ή τις μάζεψαν στην κεντρική αγορά, απ' τα σκουπίδια; Αυτή η υπόθεση απορρίφθηκε εξαιτίας ενός αναντίρρητου λόγου: στην Δημόσια Κεντρική Αγορά τα κατάλοιπα δεν αποτελούν επουδενί, όπως φαντάζονται τα επιφανειακά πνεύματα που στερούνται οικονομικής παιδείας, ένα εγκαταλελειμμένο αγαθό, που ο πρώτος τυχών άστεγος μπορεί να ιδιοποιηθεί. Αυτά τα απορρίμματα συγκεντρώνονται και πωλούνται σε μεγάλες επιχειρήσεις εκτροφής χοίρων. Οι επαγρυπνούσες υπηρεσίες της Αγορανομίας καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να μην μπορεί οποιοσδήποτε αλήτης να υπεξαιρέσει παρανόμως από τα γουρούνια την τροφή τους για να την καταβροχθίσει. Επομένως, η Αστυνομία αναζητεί τον "παράνομο ιχθυοπώλη" ή τον κάπελα που πούλησε στους αστέγους τη δηλητηριασμένη ρακή.

Όσο ήταν ζωντανοί ο Γιόζεφ Γκάιχε, ο Καρλ Μελχιόρ ή ο Λουσιάν Στσυπτιερόβσκι, οι ταπεινές υπάρξεις τους δεν είχαν αποτελέσει ποτέ αντικείμενο τέτοιας προσοχής. Τώρα, ιατρικές κορυφές εντρυφούν στα σπλάχνα τους. Το περιεχόμενο του στομαχιού τους, για το οποίο ο κόσμος αδιαφορούσε παντελώς μέχρι σήμερα, το εξετάζουν προσεκτικά και το συζητούν στις εφημερίδες. Δέκα επιστήμονες εργάζονται για να απομονώσουν τον βάκιλο που ευθύνεται για τον θάνατό τους. Ο Λουσιάν Στσυπτιερόβσκι έγινε ξαφνικά μια σημαντική προσωπικότητα: σίγουρα θα φούσκωνε από ματαιοδοξία αν δεν κείτονταν, αηδιαστικό πτώμα, στο τραπέζι του νεκροτομείου. Ως κι ο Κάιζερ ενημερώθηκε, ενώ η ευγενής σύζυγός του ζήτησε να εκφράσουν τα συλλυπητήριά της στον Δήμαρχο, ο οποίος χαίρει άκρας υγείας, αλλά, τέλος πάντων, σε ποιον θέλετε να διατυπωθούν τα συλλυπητήρια, αφού κανείς δεν γνωρίζει τις πενθούσες οικογένειες; Πώς να τις ψάξουμε στα καταγώγια, στα ορφανοτροφεία, στα εργοστάσια ή στα ορυχεία; [...]

Όλη αυτή η υπόθεση αποτέλεσε μια εξόφθαλμη παραφωνία. Συνήθως η κοινωνία μας δείχνει να σέβεται την ευπρέπεια: κηρύσσει την αξιοπρέπεια, την τάξη και τα χρηστά ήθη. Ασφαλώς, δεν είναι όλα τέλεια στην λειτουργία του κράτους, αλλά κι ο ήλιος ακόμα έχει κηλίδες! Οι ίδιοι οι εργάτες --ειδικώς αυτοί που παίρνουν τους υψηλότερους μισθούς, που αποτελούν μέλη μιας οργάνωσης-- πιστεύουν πως, σε τελική ανάλυση, τόσο η ύπαρξη όσο και ο αγώνας του προλεταριάτου εξελίσσονται μέσα στον σεβασμό των κανόνων της αξιοπρέπειας και της ορθότητας. Κανείς δεν αγνοεί πως υπάρχουν άσυλα, ζητιάνοι, πόρνες, μυστική Αστυνομία, εγκληματίες και άνθρωποι που προτιμούν το σκοτάδι από το φως. [...] Αλλά ανάμεσα στους τίμιους εργάτες και αυτούς τους αποκλεισμένους ορθώνεται ένα τείχος, και σπάνια σκέφτεται κανείς την αθλιότητα που σέρνεται στη λάσπη από την άλλη μεριά. Και ξαφνικά συμβαίνει ένα γεγονός που αναστατώνει τα πάντα. Ξαφνικά, το τρομαχτικό φάντασμα της αθλιότητας τραβάει από το πρόσωπο της κοινωνίας μας την μάσκα της αξιοπρέπειας και αποκαλύπτει πως αυτή η ψευτοαξιοπρέπεια δεν είναι παρά το κοκκινάδι μιας πουτάνας. Ξαφνικά, κάτω από τα επιπόλαια και μεθυστικές προσχήματα του πολιτισμού μας ανακαλύπτουμε τη χαίνουσα άβυσσο της βαρβαρότητας και της κτηνωδίας. Ανθρώπινα πλάσματα ψάχνουν τους σκουπιδοντενεκέδες, κουλουριάζονται από τους πόνους ψυχορραγώντας, ξεψυχούν αφήνοντας την τελευταία μολυσμένη πνοή τους.

Ποιοι είναι αυτοί οι τρόφιμοι του ασύλου, τα θύματα της χαλασμένης ρέγκας; Ένας υπάλληλος, ένας οικοδόμος, ένας μηχανικός: εργάτες, εργάτες, μόνον εργάτες. Δεν υπάρχει εργάτης ασφαλής απέναντι στο ενδεχόμενο του ασύλου, της χαλασμένης ρέγκας, της νοθευμένης ρακής.

Έτσι κλείνει ο κύκλος της ύπαρξης του προλετάριου μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία. Ο προλετάριος είναι αρχικά ένας εργάτης ικανός και ευσυνείδητος, που, από τα παιδικά του χρόνια, κοπιάζει υπομονετικά για να καταβάλλει την καθημερινή του συνεισφορά στο κεφάλαιο. Οι εργάτες, γκρίζα, σιωπηλή, σκοτεινή μάζα, βγαίνουν κάθε βράδυ από τα εργοστάσια όπως ακριβώς μπήκαν το χάραμα: αιωνίως άθλιοι, κουβαλώντας αιωνίως κάθε πρωί στην αγορά το μόνο αγαθό που κατέχουν: το σώμα τους.

Πότε-πότε ένα ατύχημα, μια έκρηξη, τους θερίζει ανά δεκάδες ή εκατοντάδες στα βάθη ενός ορυχείου -- ένα άρθρο στις εφημερίδες, ένα αριθμός που δηλώνει την καταστροφή. Σε λίγες μέρες έχουν ξεχαστεί, σε λίγες μέρες δεκάδες ή εκατοντάδες εργάτες έχουν πάρει τη θέση τους κάτω από τον ζυγό του κεφαλαίου.

Πότε-πότε έρχεται μια κρίση: βδομάδες και μήνες ανεργίας, απελπισμένου αγώνα ενάντια στην πείνα. Κι ύστερα, ο εργάτης καταφέρνει να ξαναχωθεί στα γρανάζια, ευτυχισμένος που μπορεί πάλι να τεντώσει τους μυς και τα νεύρα του για το κεφάλαιο.

Αλλά σιγά-σιγά οι δυνάμεις του τον προδίδουν. Μια μεγαλύτερη περίοδος ανεργίας, ένα ατύχημα, τα γεράματα -- κι αναγκάζεται να αρπάξει όποια δουλειά του τύχει. Η ύπαρξη του προλετάριου εξαρτάται πια από την τύχη. Ο αυτοσεβασμός του φθίνει -- και να τον μπροστά στην πόρτα του νυχτερινού ασύλου ή της φυλακής.

Έτσι, κάθε χρόνο, χιλιάδες υπάρξεις γλιστράνε έξω από τις κανονικές συνθήκες ζωής του προλεταριάτου για να πέσουν στη νύχτα της αθλιότητας. Πέφτουν σιωπηλά, σαν λάσπη που κατακάθεται στα βάθη της κοινωνίας: στοιχεία φθαρμένα, άχρηστα, από τα οποία το κεφάλαιο δεν έχει πια ούτε σταγόνα να στραγγίξει, ανθρώπινα απορρίματα που τα σαρώνει μια σιδερένια σκούπα.

"Τόσο οι άνεργοι όσο και οι εργαζόμενοι εργάτες", λέει ο Καρλ Μαρξ στο Κεφάλαιο, "είναι εξίσου απαραίτητοι, αυτές οι δύο κατηγορίες ρυθμίζουν την ύπαρξη της καπιταλιστικής παραγωγής και την ανάπτυξη του πλούτου. [...] Αλλά όσο περισσότερο αυτό το απόθεμα των ανέργων αυξάνεται συγκριτικά με τον ενεργό στρατό της εργασίας τόσο αυξάνεται ο υπερπληθυσμός των φτωχών. Να ο γενικός απόλυτος νόμος της καπιταλιστικής συσσώρευσης".

Ο Λούσιαν Στσυπτιερόβσκι, που τελείωσε τη ζωή του στον δρόμο, δηλητηριασμένος από μια σάπια ρέγκα, είναι μέρος του προλεταριάτου ακριβώς όπως και οποιοσδήποτε ειδικευμένος εργάτης που αμείβεται τόσο καλά ώστε να αγοράζει ευχετήριες κάρτες για τη νέα χρονιά και μία επίχρυση αλυσίδα για το ρολόι του. Το νυχτερινό άσυλο για τους άστεγους και οι έλεγχοι της αστυνομίας είναι στύλοι της σημερινής κοινωνίας, όπως ακριβώς η Καγκελαρία του Ράιχ και η Ντόυτσε Μπανκ. Οι κύριοι ιατρικοί σύμβουλοι μπορούν να ψάχνουν όσο θέλουν στο μικροσκόπιο το θανατηφόρο μικρόβιο μέσα στα σπλάχνα των δηλητηριασμένων: ο πραγματικός βάκιλος που προκάλεσε τον θάνατο των τροφίμων του βερολινέζικου ασύλου είναι η καπιταλιστική κοινωνική τάξη.

Κάθε μέρα, άστεγοι καταρρέουν, νικημένοι από την πείνα και το κρύο. Κανείς δεν συγκινείται, το μόνο που τους μνημονεύει είναι το βιβλίο συμβάντων της Αστυνομίας. Αυτό που έκανε αίσθηση τούτη τη φορά στο Βερολίνο ήταν ο μαζικός χαρακτήρας του φαινομένου. Ο προλετάριος δεν μπορεί να τραβήξει πάνω του την προσοχή της κοινωνίας παρά ως μάζα που σέρνει το βάρος της αθλιότητάς της.

Την επομένη των οδοφραγμάτων της 18ης Μαρτίου 1848, οι βερολινέζοι εργάτες σήκωσαν τα πτώματα των νεκρών της εξέγερσης και τα μετέφεραν μπροστά στα Ανάκτορα, εξαναγκάζοντας τον δεσποτισμό να δείξει τον σεβασμό του στα θύματα. Σήμερα πρέπει να υψώσουμε τα δηλητηριασμένα πτώματα των άστεγων του Βερολίνου, που είναι σάρκα από τη σάρκα και αίμα από το αίμα μας, πάνω σε χιλιάδες χέρια προλεταρίων, και τα μεταφέρουμε σ' αυτή την νέα χρονιά αγώνων φωνάζοντας: Κάτω το αισχρό κοινωνικό καθεστώς που γεννά τέτοια φρίκη!

μετάφραση: Έλενα Πατρικίου

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΒΑΣΑΝΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ Ή ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ...

Δεν είμαι καθόλου φιλικά προσκείμενος με τις Μ.Κ.Ο με διάφορες εκθέσεις "ανεξάρτητους" παρατηρητές και διάφορους λιμοκοντόρους χρηματοδοτούμενους από "άγνωστα" κονδύλια... σουρταφερτατζήδες και κυρίους ή κυρίες που παριστάνουν τους φιλάνθρωπους...
Αν κατ' εξαίρεση δημοσιεύω την έκθεση του Ελσίνκι το κάνω μόνο και μόνο για να καταλάβετε πόσο κακό κάνει ο αντισημιτισμός και ο αντισιωνισμός...
Ελπίζω έστω και ΕΝΑΣ από εμάς να γίνει πιό ανθρώπινος πιό ζεστός απέναντι στους συνανθρώπους μας που αποτελούν μια μικρή αβοήθητη τραγικά μικρή μειονότητα...
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

2 Ιανουαρίου 2010

Ένα χρόνο μετά: Αντισημιτική βία στην Ελλάδα τον Ιανουάριο 2009

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) επισημαίνει το ακόλουθο τεκμηριωμένο άρθρο για την αντισημιτική βία στην Ελλάδα πριν ακριβώς ένα χρόνο, τον Ιανουάριο 2009, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ΜΜΕ και δεν καταδικάστηκε από κανένα πολιτικό φορέα, ούτε καν μετά τις ναζιστικού τύπου δηλώσεις του Προέδρου του ΛΑΟΣ.

Ιανουάριος ‘09: Αντισημιτική βία στην Ελλάδα/January ‘09 : Antisemitic violence in Greece
http://abravanel.wordpress.com/2009/09/27/antisemitic_violence_jan09/

Δημοσιεύθηκε από Abravanel στο 27/09/2009

http://abravanel.wordpress.com/

Διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από συναγωγές, συσκέψεις σε εβραϊκά σχολεία – ενώ συναγωγές, νεκροταφεία και μνημεία γινόντουσαν στόχος βανδαλισμών και εμπρησμών. Αυτή ήταν η εικόνα που παρουσίαζε ο Ελληνικός Εβραϊσμός τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο όταν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος να στηρίξει τους «αγωνιστές της Χαμάς» (η γνωστή αντισημιτική εφημερίδα Αυριανή, 29/12/08 ) http://abravanel.wordpress.com/2008/11/05/antisemitism_avriani/ ήταν να ξεσπάσουν ενάντια στους έλληνες συμπολίτες που γεννήθηκαν με την λάθος θρησκεία. Αν και το είχα γράψει από μήνες είχα αποφασίσει να μην το δημοσιεύσω αλλά η πεποίθηση οτι στην Ελλάδα ο αντισημιτισμός περιορίζεται στο ΛάΟΣ του Γ.Καρατζαφέρη ή είναι μόνο λόγια οφείλει να αντιμετωπίσει τα γεγονότα.

Βίαια αντισημιτικά γεγονότα συνέβησαν 9 ελληνικές πόλεις: σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο, Ιωάννινα, Κέρκυρα αλλά και σε judenrein πόλεις όπως Κομοτηνή, Βέροια και Δράμα. Σε πανελλήνιο επίπεδο είδαμε εξοργιστικές δηλώσεις για «εβραίους που μυρίζουν αίμα» από τον ηγέτη της Άκρας Δεξιάς Γιώργο Καρατζαφέρη και που σιωπηλά επικροτήθηκαν από τον Πρόεδρο της Βουλης Δ. Σιούφα. Η Αριστερά καταδίκασε με την μέγιστη αυστηρότητα το Ισραήλ και ταυτόχρονα αρνήθηκε να καταδικάσει τα βίαια αντισημιτικά επεισόδια στην ίδια της την χώρα, ενώ τραγελαφική ήταν η χρησιμοθηρική αναφορά στο “Ολοκαύτωμα” στη Γάζα από ανθρώπους που ευτελίζουν ενσυνείδητα την Σοά και αρνούνται να συμμετάσχουν σε όποια τελετή μνήμης.

Στελέχη της Εκκλησίας της Ελλάδος όπως ο Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ μίλησαν για “σιωνιστικά τέρατα με γαμψά νύχια” που στηρίζονται από τις «μασονικές στοές» και κατηγόρησε ευθέως τους έλληνες εβραίους, (ο νεοναζιστικός Στόχος επικροτεί).
http://www.stoxos.gr/2009/01/blog-post_9047.html Άλλοι όπως ο Μητροπ. Θεσσαλονικής Ανθιμος, (γνωστός για άλλες αμφισβητήσιμες δηλώσεις), http://abravanel.wordpress.com/2008/06/29/metropolite-anthimos-and-his-irrefutable-archives/ είπε ότι οι εβραίοι τιμωρούνται γιατί “σταύρωσαν το Χριστό” και είναι θεοκτόνοι http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=59&artId=243130&dt=13/01/2009 άλλωστε την κάρτα των θεοκτόνων την έπαιξαν και πρωτοσέλιδα εφημερίδων όπως η Βραδυνή μιλώντας για «Σταύρωση» και «Πόντιους Πιλάτους». Δεν αναφέρομαι καν στα πρωτοσέλιδα παρανοϊκών αντισημιτικών ορθόδοξων εφημερίδων όπως ο Ορθόδοξος Τύπος που μιλούσαν “ΣΙΩΝΙΣΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣΩΝΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ”, αλλά θα περιορισθώ στην αντισημιτική εφημερίδα Αυριανή που στο πρωτοσέλιδο δεξιά κατηγόρησε τους αμερικανοεβραίους ότι έκλεψαν τον πλούτο, δημιούργησαν την παγκόσμια οικονομική κρίση μας πληροφορούσε για τις προσπάθειες των αμερικανοεβραίων να ξεκινήσουν τον Γ’ΠΠ (!!!), http://abravanel.files.wordpress.com/2009/05/avriani_americanjews.jpg
ενώ και αυτή μίλησε για «Ολοκαύτωμα». Μη ξεχάσουμε την Απογευματινή με πρωτοσέλιδο “Ολοκαύτωμα” και που είχε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι οι ισραηλινοί κλέβουν τα όργανα των Παλαιστινίων http://i278.photobucket.com/albums/kk99/abravanel_gr/APOGEV.jpg και όλες τις υπόλοιπες εφημερίδες που αρνήθηκαν συστηματικά να αναφερθούν στο ρατσιστικό μίσος που κυρίευσε την χώρα.

Αξίζει να σημειωθεί το μένος που επιδείχθηκε από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα – ξεχωρίζει η ραδιοφωνική εκπομπή του Τζίμη Πανούση http://abravanel.wordpress.com/2009/06/23/panousis/ που ξεκαθάριζε ότι δεν υπάρχει καλός εβραίος αλλά είναι όλοι γουρούνια και δολοφόνοι αλλά ευτυχώς οι μέρες τους είναι μετρημένες. Αλλά ας περιοριστούμε στις απτές εκφράσεις του εφιάλτη του ρατσισμού που εκφράστηκε από την Άκρα Αριστερά, την Άκρα Δεξιά και τις νεοναζιστικές ομάδες της χώρας μας.

Αθήνα

Αντισημιτικά γκράφιτι εμφανίστηκαν σε πολλούς δρόμους της πόλης – εδώ βλέπουμε σύνθημα στο εβραϊκό νεκροταφείο που μιλάει για “ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΕΒΡΑΙΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ”. Αν υπήρχε κάποια αμφιβολία για την θρησκευτική δίασταση της αντίθεσης, οι δράστες φρόντισαν να το ξεκαθαρίσουν με το να προσθέσουν το εβραίος μετά το ισραηλίτης, αφού μάλλον το μπέρδεψαν με το ισραηλινός.

Μεταξύ των πολλών αντιπολεμικών διαδηλώσεων ξεχωρίζουν αυτές της Χρυσής Αυγής όπου η “Λευτεριά στην Παλαιστίνη” συνδυάζονταν αρμονικά με το “Τσεκούρι και φωτιά στα εβραϊκά σκυλιά” και το “Εβραίοι, Γουρούνια, Φονιάδες των Λαών”, (έχω και το βίντεο με την παρέλαση τους στο κέντρο της Αθήνας – σε άλλες περιπτώσεις αριστερές και αναρχικές ομάδες αντιστέκονται αλλά από ότι φαίνεται δεν πρέπει να διαφωνούσαν σε αυτή την περίπτωση). Στελέχη της οργάνωσης έδωσαν συνεντεύξεις σε πανελλήνιους τηλεοπτικούς σταθμούς όπως το Μέγκα – και γιατί όχι; Άλλωστε τα διάφορα ακροδεξιά κόμματα μάζεψαν περίπου 11% στην Αθήνα στις ευρωεκλογές που ακολούθησαν.

Βέροια

Άγνωστοι προσπάθησαν να πυρπολήσουν την Συναγωγή που βρίσκεται μέσα στην εβραϊκή συνοικία της Μπαρμπούτας μέσα στην πόλη της Βέροιας – ευτυχώς η φωτιά δεν επεκτάθηκε και μόνο η είσοδος και η βεράντα υπέστησαν ζημίες. Κατά διαβολική σύμπτωση πριν ένα χρόνο έγραφα για τις κατηγορίες οτι οι εβραίοι ενέχονται σε ανθρωποθυσίες http://abravanel.wordpress.com/2008/09/26/on-alex/ που διατυπώθηκαν τον τηλεστάρ και επιτυχημένο συγγραφέα Ιωάννη Φουράκη, λόγω των ερευνών για την εύρεση του Αλεξ Μεσχισβίλι κοντά στην Μπαρμπούτα.

Βόλος

Η εβραϊκή κοινότητα της πόλης στοχοποιήθηκε από αριστερούς “ακτιβιστές” οι οποίοι έγραψαν συνθήματα στο τοίχο της συναγωγής της πόλης στις 31/12 απαιτώντας από έλληνες να απολογηθούν για το τι συμβαίνει σε ένα τρίτο κράτος και πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων στο χώρο όπου προσέρχονται για να προσευχηθούν – οι λειτουργίες αναβλήθηκαν και η συναγωγή έκλεισε μέχρι να περάσει η μπόρα.

Η αριστερή οργάνωση Αντιεξουσιαστική Κίνηση, που εμφανίστηκε ως υπεύθυνη για το γεγονός, με ανακοίνωση της
http://www.resistance2003.gr/el/news/story.php?id=183 αποποιήθηκε κάθε ανάμειξη αλλά ταυτόχρονα φρόντισε να εμφανίσει την εβραίους σχεδόν σαν απόδημους ισραηλινούς με το να ταυτίσει την κατάσταση τους με την “τουρκική” μειονότητα της Δυτικής Θράκης.

Δράμα

Το Μνημείο του Ολοκαυτώματος καλύφθηκε με συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης. Δεν είναι προφανώς η πρώτη φορά – ξεχωρίζει η φορά που αριστερός “ακτιβιστής” είχε φροντίσει να ανακοινώσει την βεβήλωση που πραγματοποιήθηκε λίγο μετά. Πέρα από το ανορθόγραφο σύνθημα, οι επίδοξοι ειρηνόφιλοι διέγραψαν και τα ονόματα των εβραϊκών κοινοτήτων της Δράμας, της Καβάλας, της Νέας Ορεστιάδας, του Διδυμότειχου, της Ξάνθης, της Κομοτηνής, των Σερρών και της Καβάλας που δολοφονήθηκαν από τους ναζί Γερμανούς και τους Βούλγαρους σύμμαχους τους – το τι μήνυμα ήθελαν να περάσουν το αφήνω σε εσάς.

Θεσσαλονίκη

Ημερίδα του Εβραϊκού Μουσείου
http://www.jmth.gr/ αναβλήθηκε μετά από “προειδοποιήσεις φοιτητών”, ενώ η Ομάδα για την Μελέτη του Ελληνικού Εβραϊσμού http://histjews.blogspot.com/ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έγινε δέκτης “προειδοποιήσεων”. Δεν θα αναφερθώ καν στα δεκάδες γκραφίτι που γέμισαν του τοίχους της πόλης ταυτίζοντας ισραηλινούς ή/και έλληνες εβραίους με τους ναζί.

Διμοιρίες των ΜΑΤ βρέθηκαν να φρουρούν τα γραφεία της Εβραϊκής Κοινότητας και την συναγωγή πολλές φορές κατά την διάρκεια διαδηλώσεων. Το ΚΚΕ για μια ακόμη φορά αποφάσισε να καταλήγουν οι πορείες διαμαρτυρίας στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος, (υπενθυμίζω οτι το επίσημο ΚΚΕ το είχε βανδαλίσει το 2006 κατά την διάρκεια της πρώτης διαδήλωσης από το Ολοκαύτωμα και μετά ενάντια στην εβραϊκή κοινότητα της πόλης που είχε καταλήξει στον βίαιο αποκλεισμό των γραφείων της Κοινότητας). Ξεχωρίζει η άρνηση του Συριζα να συμμετάσχει στην Εθνική Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος στις 27/1 – όχι ότι έτσι και αλλιώς συστηματικά αρνείται να παρουσιαστεί αλλά αξίζει να σημειωθεί η απύθμενη υποκρισία των τοπικών αξιωματούχων του που δεν έχουν πρόβλημα να διαφημίζουν τις “ανθρωπιστικές” εκδηλώσεις τους πάνω από τα οστά των 350.000/500.000 νεκρών εβραίων που ακόμα βρίσκονται κάτω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Άλλωστε γνωρίζω για μια περίπτωση “αντιρατσιστή” τοπικού στελέχους, του οποίου το σπίτι στην Άνω Πόλη “στολίζεται” από λεηλατημένες ταφόπλακες του εβραϊκού νεκροταφείου.

Για τα αντισημιτικά κηρύγματα του τοπικού Μητροπολίτη, που διακρίνεται για την εβραιοφαγία του, αναφέρθηκα πριν. Η ειρωνεία είναι ότι τα κηρύγματα έγιναν στο Ναό του Αγίου Δημητρίου που έχει φτιαχτεί από κλεμμένες εβραϊκές ταφόπλακες προφανώς δεν ήταν εμφανής στο σεβάσμιο ιερέα.

Ιωάννινα

Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια άγνωστοι έσπασαν τάφους στο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης στις 19/1. Το φαινόμενο είναι, πλέον, τόσο αναμενόμενο που ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων είχε ήδη ειδοποιήσει την Αστυνομία, χωρίς όμως αυτή να λάβει μέτρα. Το εβραϊκό νεκροταφείο Ιωαννίνων έχει γίνει μόνιμος στόχος τα τελευταία χρόνια μέσα στην γενική αδιαφορία της τοπικής κοινωνίας και την πιθανή εμπλοκή των τοπικών αστυνομικών αρχών.
http://abravanel.wordpress.com/2009/09/27/antisemitic_violence_jan09/www.greekhelsinki.gr/bhr/english/organizations/ghm_mrgg_antisemitism_2002.rtf
Έκτοτε από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα έχουν γίνει πέντε επιθέσεις http://abravanel.wordpress.com/2009/07/10/ioannina-antisemitic-violence-escalates/
και φτάσαμε στο επίπεδο να βεβηλώνονται τα ίδια τα λείψανα με σκοτωμένα ζώα για να υπάρξει κάποια μικρή αντίδραση , ενώ οι τοπικές οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας διακρίθηκαν από την άρνηση τους να καταδικάσουν το γεγονός.

Αξίζει να τονίσουμε αυτή η σειρά επιθέσεων μαζί με αυτή του Ιουλίου http://abravanel.wordpress.com/2009/06/06/jewish-cemetery-again-vandalized/ ήταν μια από τις χειρότερες αντισημιτικές επιθέσεις των τελευταίων ετών, (στην φωτογραφία οι σπασμένοι τάφοι του Ιανουαρίου).

Κέρκυρα

Βανδαλισμοί σημειώθηκαν στην συναγωγή της πόλης. Προφανέστατα καμμία αντίδραση σε μια πόλη με μια μακριά παράδοση αντισημιτισμού, (το πογκρόμ του 1891 – το χειρότερο στην ελληνική ιστορία, η συνεργασία με τους γερμανούς στην εξαφάνιση της τοπικής εβραϊκής κοινότητας…).

Λάρισα

Η Λάρισα υπήρξε η πόλη στην οποία η αντισημιτική παράνοια της Αριστεράς και της Δεξιάς εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη μανία. Κατά την διάρκεια πορείας για τις συνθήκες στις φυλακές στις 17/1 αναρχικοί και παλαιστίνιοι διαδηλωτές επιχείρησαν να βανδαλίσουν την συναγωγή της πόλης. Αυτόνομοι από συγκεκριμένη ομάδα που συμμετείχαν στην πορεία τους απέτρεψαν, παρά τις αντιδράσεις λοιπών μερών της διαδήλωσης. Η Συναγωγή χρειάστηκε και άλλες μέρες την προστασία από διμοιρίες των ΜΑΤ, ενώ συνθήματα των διαδηλωτών επαναλάμβαναν τις γνωστές κατηγορίες ότι οι εβραίοι ελέγχουν την Ελλάδα και ότι η Αστυνομία προστατεύει “τους αφέντες” της.

Την ίδια μέρα ακροδεξιές οργανώσεις συνδεδεμένες με την Χρυσή Αυγή διοργάνωσαν συγκέντρωση έξω από τον χώρο όπου είναι συγκεντρωμένη η Συναγωγή και το Εβραϊκό Σχολείο με τίτλο “Εβραίοι Δολοφόνοι. Έξω από την Λάρισα!“, (στην φωτογραφία δεξιά screenshot από νεοναζιστικό ιστότοπο που ανακοίνωνε την νεοναζιστική σύναξη – η ανάρτηση σήμερα έχει διαγραφεί). Η συγκέντρωση κατέληξε στον βανδαλισμό του μνημείου για την εξόντωση των Λαρισαίων Εβραίων. Ταυτόχρονα κυκλοφόρησαν μηνύματα για μποϋκοτάζ των εβραϊκών καταστημάτων και μηνύματα για μαζική συμμετοχή της Χρυσής Αυγής σε διαδηλώσεις της “ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ· ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΟΠΑΛΑΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ”. Ας μην ξεχνάμε ότι η Συναγωγή αποτελεί μόνιμο πέρασμα των νεοναζιστικών διαδηλώσεων της Χρυσής Αυγής http://xavolos.blogspot.com/2009/03/blog-post.html μέχρι και σήμερα όπως μαθαίνουμε από την ίδια την Χρυσή Αυγή.

Δεν χρειάζεται να προσθέσω ότι η εβραϊκή κοινότητα της πόλης μετά από αυτή την συνδυασμένη επίθεση από Αριστερούς και Δεξιούς αντισημίτες αναγκάστηκε να διακόψει κάθε κοινοτική δραστηριότητα μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα, ενώ αυξήθηκαν τα μέτρα προστασίας στο εβραϊκό σχολείο που βρίσκεται στην ίδια περιοχή.

Επιμύθιο

Είναι αδαής ή ανενημέρωτος ή κακόβουλος αυτός που πιστεύει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντισημιτισμός και ότι οι έλληνες έχουμε κάνει το εμβόλιο κατά του ρατσισμού. Αυτό αφορά είτε πιθανούς ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ, είτε υποψηφίους των Ο-Π
http://panosz.wordpress.com/2009/09/23/ecogreens-69/#comment-68674
που πιστεύουν ότι η ζωή των εβραίων στην Ελλάδα “δεν επηρεάζεται βαθύτερα” και τα κίνητρα της αντισημιτικής βίας βασίζονται στην “πολιτική του Ισραήλ”.

Πολύ χειρότερα γεγονότα συνέβησαν αλλού στην Ευρώπη όπως στην Ολλανδία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία – η Ελλάδα δεν υπήρξε μοναδική περίπτωση. Πουθενά όμως δεν υπήρξε μια τέτοια εκκωφαντική απουσία αντιδράσεων από την κοινωνία και από τον πολιτικό κόσμο. Ευχαριστώ το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι
http://cm.greekhelsinki.gr/ τους terminal119
http://www.terminal119.gr/ που υπήρξαν οι μόνοι που καταδίκασαν αυτές τις ενέργειες. Όλους τους υπόλοιπους τους ευχαριστώ για το διεθνιστικό τους ενδιαφέρον – τα εκατομμύρια των διαδηλώσεων για τις σφαγές των Κούρδων στο Ιράκ του Σαντάμ, τις σφαγές εκατοντάδων χιλιάδων μαύρων χριστιανών από άραβες μουσουλμάνους στο Νταρφούρ, την γενοκτονία στην Ρουάντα ή τις μαζικές σφαγές αλβανών από τους σέρβους αδερφούς στην γειτονιά μας σε Κόσοβο και Βοσνία ή ακόμα πιο πρόσφατα με τους Ταμίλ http://zalmoxis.wordpress.com/2009/05/10/tamil-mia-genoktonia-pou-agnooun-proklitika-ta-mme/ αποτελούν αποκαλυπτικές των κινήτρων τους πίσω από το όψιμο ενδιαφέρον τους.

Είναι γελοίοι και βαθύτατα υποκριτές αυτοί που ξέρουν να μιλάνε για καημένους επαγγελματίες αντιρατσιστές που δεν μπορούν να επικρίνουν το Ισραήλ χωρίς να κατηγορηθούν για αντισημιτισμό, ενώ στην πραγματικότητα κρατούν το στόμα τους ερμητικά κλειστό για τα όργια που συμβαίνουν στην ίδια τους την χώρα κάθε φορά που φουντώνει η κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Οτι κάθε μέρα υπάρχουν δεκάδες άρθρα και τηλεοπτικές εκπομπές για τα δικαιώματα των παλαιστινίων, ενώ το γεγονός ότι στα Ιωάννινα κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής για την τύχη των λείψανων της οικογένειας του – κατά τα άλλα ελλήνων πολιτών οι οποίοι είναι χρήσιμοι για φόρους, στρατό και για να λέμε πόσο ανεκτική είναι η χώρα μας – δεν ακούστηκε κουβέντα. Για να μην μιλήσω για την κατάσταση στην Θεσσαλονίκη με την οποία θα ασχοληθώ εκτενώς φέτος.

ΥΓ. Ξεχωρίζω την ανάρτηση του doctor
http://dimitrisdoctor2.blogspot.com/2009/01/blog-post.html που μόνο για φιλο-ισραηλινός δε μπορεί να κατηγορηθεί – με εκφράζει απόλυτα. Όσο για τους επαγγελματίες αντιφασίστες της Αριστεράς ξεχωρίζω τα σχόλια της antifa-area http://antifa-area.blogspot.com/2009/01/blog-post_02.html
η οποία είναι ενδεικτική του αντιεξουσιαστικού/αριστερού αντισημιτισμού – δείτε και το About Us http://www.blogger.com/profile/05550661792976491885 του ιστολογίου ενδεικτικό της πνευματικής τους ένδειας http://en.wikipedia.org/wiki/First_they_came... που ούτε να αντιγράψει παπαγαλία ένα κείμενο δεν είναι ικανή. Επίσης ευχαριστώ λ:ηρ, e-lawyer, plagal & G.Sarigiannidi. http://blogs.hiveworks.com/ges/archives/2009/01/04/713/
_________________
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/


ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ Ή ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ Μ.Κ.Ο Ή ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΆΛΛΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ Ή ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ Ή ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Οι παπικοί πληρώνουν τα εγκλήματά των στο Ισλάμ ή αυτό είναι το πρόσωπο του "καλού" Ισλάμ??

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για το καλό τίμιο ειρηνικό Ισλάμ....
Και φυσικά οι παπούδες μας το 1821 εξεγέρθηκαν ενάνται στον Οθωμανισμό ... έτσι χάριν γούστου...
Σήμερα στους αλλαλάζοντας εναντίον των Ελβετών "ρατσιστών" αφιερώνω τα δεινά που υπόκειντε οι παπικοί στο Πακιστάν. Φυσικά πρέπει να πω ότι οι σταυροφορίες των παπικών (που την πρώτη την κάλεσαν οι Βυζαντινοί...) έχουν γεμίσει με μίσος την καρδιά κάθε Μωαμεθανού...
Τα εγκλήματα των δυτικών Παπικών έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στην ψυχή του Μωαμεθανού όπως και των Ελλήνων χριστιανών. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τα εγκλήματα τις καταστροφές τους οδυρμούς των σύγχρονων Παπικών.
Ούτε νομιμοποιεί το Ισλάμ να φέρνετε με αυτό τον τρόπο...
Εξ' άλλου θα θυμίσω ότι ανάλογη συμπεριφορά εφαρμόζουν και στους Καλλάς οι οποίοι μετά από χιλιάδες χρόνια ειδωλολατρικής πίστης ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ηθικά και υλικά να πιστέψουν στο Κοράνι αφήνοντας κατά μέρος το παράδοξο ένδοξο παρελθόν τους...

ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ....















ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ....

Ο ανθρωπισμός σε μια εποχή ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ βρει την λύση του...

Η μόνη λύση είναι ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ....