του προπάπου μου η ψώλα ήταν μεγίστης λαύρας... (φωτιά....) τίτλος άσχετος περιεχομένου....

Το 1821 εγεννήθη ο προ΄προ' πάπος μου ο Μιχάλης. Εγεννήθη εις μιαν φαντασιακήν περιοχήν, υγιείς και πεινασμένος. Κατά τα τότε... έθιμα της Ευβοίας, αμέσως ως εβγήκε τον έριξον μέσα σε μια κουβέρτα με χοντρό αλάτι. Κατανοήτε πλήρως διατί βγήκα γκρινιάρης και αιδιοκλαψιάρης... Ήτο η στεντόρια φωνή ααααααααααααααααα που έσπασε την ησυχία της νυχτός.
Ο πατέρας του ήταν καραβοκύρης της Κύμης. Εϊχε καμμιά δεκαριά καίκια. Τα οκτώ ήσαν εμπορικά και μετέφεραν μούστο και κρασί στην Ρουμανία και την Μαρσίλια. Καμμιά φορά έπιαναν και στην Βασιλεύουσα. Ήταν καλός Χριστιανός και βοήθησε τα μάλα την οικογένειά του (δια τους άλλους δεν γιγνώσκω..) Τα υπόλοιπα δύο πλοιάρια τα έδωκε στους αγώνες ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Πότε τα στελνε στον Σουλτάνο γεμάτα με ΛΕΒΕΝΤΕΣ νιούς της Κύμης. Πότε απογαλάκτιζε τους Λεβέντες και τους έστελνε ούλους στην Ύδρα στον αγώνα. ¨Ηταν ο πατέρας του προ προ πάπου μου παλληκάρι. Καθόταν και η τύχη του εδούλευε. Μάλιστα σαν υπογράφη η συνθήκη με τους Σουλτάνους παραχωρήσεως της Ευβοίας εις τους ¨Ελληνας (ναι ναι δεν απελευθερώθην ... παρεχωρήθην...) πήρε και δύο σκούνες Οθωμανικές που ήταν στην Κύμη... Αχ βαχ εποχές.... Ή το άλλο, σαν ο Οθωμανικός στόλος πολιόρκησε την Κάρυστο και αγωνιζόταν να βγάλει τους Οθωμανούς Καρυστινούς που αρνιόντουσαν να φύγουν και να πάνε στην υπόλοιπη Οθωμανική αυτοκρατορία και την θέση τους να πάρουν οι Έλληνες τότε ο πανούργος αυτός ναυτικός εφοπληστής.... ήταν πίσω από τον Οθωμανικό στόλο (που σαν πλήρωμα είχε λεβέντες δηλαδή Ρωμιούς γρεκούς εξ ου και η λέξη λεβέντης...) και έστελνε τρόφιμα πότε στους πολιερκιτές πότε σους πολιορκούμενους...
Και ύστερα σου λένε ότι το σχοινί του κρεμασμένου δεν πωλείτε... Φευ, ούλα πουλιούνται.
Ήταν όμως και Χριστιανός. Ναι ναι ήταν δεν λέω... ¨Εκτισε την εκκλησιά πάνω στο ηφαίστειο. Ξέρετε εκεί υπάρχει ένα βουνό προιστορικό ηφαίστειο στο οποίο υπάρχει στην κορυφή ένα ξωκκλήσι έργο αυτουνού του τρισκατάρατου. Αμ και το λεπροκομείο? Κειδά πιού πέρα από το Σουτσίνι ... ε ναι αυτός το ξεκίνησε...
Ο προπρο πάπος μου μεγάλωνε. Ενστερνίστηκε μεγάλες ιδέες. Εισήλθε εις την τεκτονικήν στοά της Κύμης, σύχναζε μαζί με τους Βαυαρούς στο Βίταλο (εν σλαύικο τοπονύμιον...) στις μπούκες λιγνίτι του Έβερτ και είχε εξοχικό στην Καζάρμα (από το Βαυαρικό Καιζερμπάουντεν) στο πρώτο εν Ελλάδι εργοστάσιο μπύρας. Οι Βαυαροί πίστευαν μεταφυσικά ότι η Κύμη είναι ένα κεκριμένο ελ ντοράντο ορυκτών. Ήρθαν πολλοί. Μιλιούνια. Η Κύμη είχε καθημερινή εφημερίδα, εργατικό σωματείο, στοά, λέσχες γιακοβίνων και βασιλικές οργανώσεις.
Ο προπάπος έζησε ως το 1921. Εκατό ετών... Έστειλε τον υιό του στο πόλεμο με τους Οθωμανοτούρκους (με τον Κεμάλ απόκτησαν εθνική συνείδηση). Έστειλε γράμμα στο 1913 στον υιό του (τον παπού μου) να παρατήσει τα λεφτά και τα εργοστάσια σιγαρέτων εις την Αλεξάνδρεια και να έρθει να πολεμήσει για την Μεγάλη Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των τριών Ηπείρων... Ονειρεύτηκε ότι το επώνυμό μας θα φωτήσει την βασιλεύουσα και να δεν γίνει τούτο άντε να κοσμίσει την προβλήτα της Σμύρνης. Ήρθε... ο παπούς και η γιαγιά με ένα παιδί στην αγκαλιά τον πατέρα μου που γεννήθη το 1917 ... Και είναι ακόμα εδώ στον κόσμο τούτο...
Μια πορεία 1821 - 2008... Ωρέ τόσο λίγο βήμα στην ιστορία? Μια μικρή δρασκελειά... Ένα τίποτα... Η Παναγιά η Λιαουτσάνησα, τα σχολαρχεία, τα δημοδιδασκαλεία, οι στοές, τα σωματεία, οι δημοσιές ... ΤΟΣΟ ΛΙΓΗ ΖΩΗ?
Αχ βαχ..
Το 1971 πέθανε ο τελευταίος άνθρωπος στην Πόλη που μίλαγε το Καρυστινό ιδίωμα... Τι στο διάσκο ήταν? Τούρκος? Οθωμανός? Ευβοιότης? Τι στο διάσκο ήταν...
Και εγώ είμαι εδώ, ζω, γράφω σε σας και τα ΟΦΕΙΛΩ όλα τούτα στο ψώλον του προπροπροπάπου μου...
Ούτε 200 χρόνια... Και η ιστορία της ελληνικής γλώσσας διάβασα ταλαιπωρείται από το 100 π.χ. όταν στην Αλεξάνδρεια άρχισαν να μιμούνται τους Ίωνες ΑΘηναίους και να Αττικίζουν... Μια παπάρα του σκατοπάπου μου είμαστε. Ένα πορδοκλάσιμο έκανε και μας γέννησε μια κατάρα στην χώρα τούτη...
Διανύοντας μια περίοδο έντονης υβριστικής διαθέσεως έχω την διάθεση να πω μόνο τούτο...
Ότι και να κάνουμε μα ότι και να κάνουμε είμαστε αμούστακον έθνος. Ακόμα βαθιά μέσα μας γνωρίζουμαι ότι ο παπούς μας ήταν κατσικοκλέφτης... Βάλαμε ζωγράφους (αλήθεια ξέρετε πως ο Τσαρούχης έζησε στα πρώτα χρόνια του.... χαχα) πλερώσαμε κάνα καλαμαρά για να γράψει τον λούστρο... αλλά μέσα μας γνωρίζουμαι το μέγεθος της ψώλας του προπροπάπου μας....
Καλήν σας ημέρα...